یک مطالعه جدید از محققان دانشگاه میشیگان نشان داد که یک قدم زدن ۲۰ دقیقه‌ای در یک پارک یا بودن در طبیعت می‌تواند به میزان قابل توجهی سطح کورتیزول را کاهش دهد.

یک مطالعه جدید نشان داده است که حضور در طبیعت برای حداقل ۲۰ دقیقه در روز می‌تواند تأثیرات شگفت‌انگیزی روی سلامت روان انسان داشته باشد.

به گفته دانشمندان، نشستن یا قدم زدن در یک پارک می‌تواند سطح هورمون استرس شخص را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. آنها امیدوارند که این مطالعه بتواند متخصصان بهداشت و درمان را تشویق کند تا به جای قرص‌های شیمیایی به تجویز “قرص‌های طبیعت” برای تسکین استرس بیماران بپردازند.

این مطالعه شامل یک آزمایش روی ۳۶ نفر از کسانی بود که در شهر زندگی می‌کردند و حداقل ۱۰ دقیقه یا بیشتر در هفته به تعداد حداقل ۳ بار در هفته در طبیعت وقت می‌گذراندند. شرکت کنندگان این کار را طی دو ماه انجام دادند.

این اختیار به شرکت کنندگان داده شد که زمان و جایی که می‌خواهند در طبیعت وقت بگذرانند را خودشان انتخاب کنند و مدت اقامت در طبیعت را نیز به دلخواه تنظیم کنند. بنابراین محققان قادر بودند مدت مطلوب گذران وقت در طبیعت را شناسایی کنند.

برای اندازه‌گیری اثر این کار که به اصطلاح مصرف “قرص‌های طبیعت” نامیده می‌شود، دانشمندان نمونه‌های بزاق شرکت کنندگان را هر دو هفته یک بار برای اندازه‌گیری سطح کورتیزول می‌گرفتند.

محققان دریافتند که صرف تنها ۲۰ دقیقه وقت در مکان‌هایی که طبیعت حضور پررنگ‌تری دارد، مانند پارک‌های محلی یا کوهستان‌های جنگلی، میزان کورتیزول را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

افرادی که ۳۰ دقیقه در طبیعت وقت گذراندند کاهش بیشتری در هورمون استرس خود داشتند. اما بیش از ۳۰ دقیقه چندان تأثیر بیشتری نشان نداد.

لازم به ذکر است که در طول این آزمایش از شرکت کنندگان خواسته شده بود تا هیچ‌گونه فعالیتی مانند تمرین ورزشی، کتاب خواندن و یا استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی مانند گوشی‌های هوشمند نداشته باشند.

مطالعات متعددی ارتباط حضور در طبیعت و کاهش استرس را دریافته‌اند. با این حال، این اولین بار است که یک مطالعه به طور مشخص تعیین کرده است که چقدر زمان برای کاهش قابل توجه میزان استرس در طبیعت لازم است.

به گفته محققان، هدف این مطالعه ارائه شواهد کافی و متقاعد کردن متخصصان مراقبت‌های بهداشتی به تجویز “قرص‌های طبیعت” به عنوان بخشی از درمان بیماران است.

“مری‌کارول هانتر” استاد دانشگاه میشیگان و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: این اولین تخمین در مورد مدت زمان لازم حضور در طبیعت برای کاهش استرس در شرایط زندگی روزمره است.