استادیار گروه آموزشی گفتاردرمانی دانشکده توانبخشی به چالش‌های روان صحبت کردن کودکان پرداخت و گفت: کودکی که بیشتر تصویر ببیند، کمتر صحبت خواهد کرد زیرا درک کودک از بیان او جلوتر خواهد رفت و باید کودک بیشتر کار و بازی‏های کلامی و حرکتی انجام دهد.

هوشنگ دادگر درباره تاثیرات مشاهده تلویزیون و میزان ساعتی که کودکان بایدتلویزیون تماشا کنند، اظهار داشت: کودکانی که هنوز از نظر کلامی به صورت روان صحبت نکردند، نباید بیش از یک ساعت و یا در نهایت دو ساعت تلویزیون مشاهده کنند.

وی در توضیح بیشتر عنوان کرد: دلیل این مسئله به خاطر این است که کودک بیشتر تصویر مشاهده می‌کند و کمتر صحبت خواهد کرد و به نوعی درک کودک از بیان او جلوتر خواهد رفت و باید کودک بیشتر کارها و بازی‌های کلامی و حرکتی انجام دهد.

استادیار گروه آموزشی گفتاردرمانی دانشکده توانبخشی با اشاره به اینکه خانواده ها باید در زمینه صحبت کردن کودکانشان دقت بیشتری کنند تا زمان اصلاح کلامی آنان دیر نشود، تصریح کرد: متاسفانه برخی خانواده ها انقدر دیر برای درمان کودکانشان در حوزه گفتار مراجعه می‏کنند که پس از تشخیص متوجه می‌شویم کودک دچار اتیسم بوده است.

دادگر اظهار داشت: در برخی کودکان درک آنان بیشتر و جلوتر از بیان آنها است و این مسئله آنقدر باعث نگرانی نیست یعنی کودک متوجه پیام‌ها و صحبت‌ها و خطاب اطرافیان و والدین خود می‌شود ولی نمی‌تواند آنها را حداقل به صورت دو کلمه ای بیان کند. این گفتار درمان عنوان کرد: بنابراین برای نزدیک کردن بیان و درک کودک باید با او تمرین کرد، یعنی والدین باید به صورتی با کودک صحبت کنند تا کودک درخواست‌های خود را به صورت دو کلمه‌ای بیان کند.

دادگر خاطر نشان کرد: مثلاً برای آب دادن به کودک به او جملات دو کلمه ای بگویند و از او درخواست کنند که این دو کلمه را بیان کند، البته و مسلماً در روزهای نخست شاید کودک یکی از کلمه‌ها را بگوید و یا بیشتر کلمه دوم را بگوید ولی باید به سمت روندی پیش رفت تا کودک دو کلمه را حتی به صورت ناقص بیان کند و این مسئله در روان صحبت کردن کودک تاثیر زیادی دارد.