محققان به منظور تجزیه و تحلیل فرآیند یادگیری زبان و به یادسپاری مجموعه واژگان مورنیاز برای صحبت کردن، چند مدل کامپیوتری توسعه دادند. این تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد تا زمانی که کودکان به سن ۱۸ سالگی می‌رسند،‌ ۱۲٫۵ میلیون بیت اطلاعات مرتبط با زبان را در مغز خود ذخیره می کنند که بخش عمده‌ای از آن مربوط به واژگان بوده و بخش کوچکی از آن به دستور زبان مربوط است. در واقع دشواری اصلی یادگیری زبان، آگاهی از معنای تعداد زیادی از واژگان است.
تمرکز مغز انسان بر معناشناسی به جای دستور زبان، با رویه مورد استفاده در نرم‌افزارهای سخن گو مانند Alexa، Siri و Google Assistent کاملا درتضاد است. این تضاد نشان دهنده تفاوت اساسی بین زبان‌آموزان انسان و ماشین است. ماشین‌ها به خوبی می‌دانند که کدام واژگان باید در کنار هم و با چه ترتیبی قرار گیرند، اما دانش اندکی درباره معنای واژگان دارند.
بر اساس این تحقیقات یادگیری زبان دوم و سوم به اندازه زبان اول مستلزم ذخیره اطلاعات مرتبط نیست. زیرا معنای بسیاری از اسامی متداول مانند «مادر» در زبان‌های مختلف یکسان است و نیازی به یادگیری و ذخیره مجدد اطلاعات مربوط به معنای آن‌ها وجود ندارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Royal Society Open Science منتشر شده است.