«علی محمد سلطانی» چاپ سه بعدی زیستی را یکی از نقاط همگرایی دانست و گفت: چاپ سه بعدی زیستی فرآیندی برای تولید الگوهای سلولی در یک محیط محدود با استفاده از تکنولوژی چاپ سه بعدی است که در آن، عملکرد سلولی و زنده بودن آنها در سازه چاپ شده حفظ می شود.
وی توضیح داد: به طور کلی چاپ سه بعدی از روش چاپ لایه لایه استفاده می کند تا سازه ای شبیه به بافت را بسازد.
سلطانی با اشاره به روش چاپ اندام یا بافت گفت: سلول ها و مواد زیستی مورد نیاز به صورت لایه لایه و بر اساس مدل رایانه ای به دست آمده از داده های تصویربرداری از بدن (مانند CT اسکن و MRI) چاپ می شوند. این دستگاه برای تولید اندام و اجزای زیستی مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین فرایند چاپ بافت نیازمند تجارب متخصصانی با دانش در زمینه فنی مهندسی، مواد و پلیمر، بیوتکنولوژی و سلولی است که در کنار پزشکان متخصص عملیاتی است.
به گفته وی، با توجه به افزایش تقاضا برای اندام های جایگزین که متأثر از افزایش میانگین سنی است، پیش بینی می شود که بازار چاپ زیستی در سال ۲۰۲۰ به ۱٫۹ میلیارد دلار در سال برسد. گروه های متعددی در کشورهای مختلف در حال مطالعه و پژوهش در این حوزه هستند و با توجه به ظرفیت های بالای علمی ایران در زمینه های زیست شناسی و پزشکی و وجود سابقه‌ای درخور توجه در زمینه مهندسی بافت، امکان رقابت با سایر بازیگران اصلی این حوزه وجود دارد.
رییس مرکز راهبردی فناوری های همگرا معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری همچنین عنوان کرد: این مرکز بر اساس سند توسعه کسب‌وکار فناوری‌های همگرا خود به ارتقای چاپگر زیستی و همراهی در زمینه توسعه کسب‌وکارهای این حوزه کمک کرده است.
وی افزود: مرکز همگرا با اعطای وامی هوشمند به یک شرکت علاوه بر کمک به توسعه مدل‌های ارتقا یافته جدید از چاپگرهای زیستی شرایط توسعه بازار برای محصولات این شرکت در جامعه مخاطبان این محصول را فراهم کرده است و هم اکنون سه مرکز تحقیقاتی دانشگاههای علوم پزشکی تهران، صنعتی شریف و علوم پزشکی ایران با خرید این دستگاه به این فناوری برای توسعه محصول مجهز شده‌اند.