مطالعه‌ی سرگذشت افراد موفق، ما را با ویژگی تأثیرگذار این افراد آشنا می‌کند. این ویژگی به شکل حیرت‌آوری در راستای پیشبرد اهداف نهایی آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و پشتکار آن‌ها، به عنوان یک عامل مکمّل، زمینه‌ساز موفقیت‌هایی می‌شود که این افراد را در ذهن ما برجسته می‌کند. این ویژگی جادویی، قدرت تصمیم‌گیری افراد موفق است. آن‌چه در بررسی تصمیم‌گیری‌های این افراد آموزنده است، ظرافت‌های تصمیم‌گیری آن‌ها و نوع اجرای این تصمیمات است.

تأثیرگذاری تصمیم‌گیری از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ تصمیم‌گیری صحیح چه پیامدهایی دارد؟

شاید بتوان الگوی نیاز- اختراع را به عنوان الگوی دست‌یابی به تصمیمات راهبردی نام برد. هر تصمیم از نیاز به تغییر نشئت می‌گیرد که این نیازسنجی، خود، حاصل پویایی ذهن افراد در بررسی شرایط محیطی است. مدل تصمیم‌گیری بر مبنای «مشکل‌یابی، اهداف، گزینه‌ها» یکی از کارامدترین شیوه‌های تصمیم‌گیری است که با اتکا به تحلیل محیطی و موقعیتی افراد به حل چالش‌های پیشِ رو می‌پردازد.

یکی از مهم‌ترین نتایج تصمیم‌گیری صحیح، نقش تأثیرگذار آن در مدیریت زمان است. ادامه دادن فرایند بررسی عملکرد، افراد را به سمت اِعمال تغییرات مطلوب سوق می‌دهد؛ اما نکته‌ی کلیدی در این‌جا زمان دست‌یابی به این تغییرات است. قرار گرفتن در شرایط انجام یک برنامه‌ریزی، گاهی باعث کاهش میدان دید تحلیل افراد شده و مصرف شدن سرمایه مانند زمان و انرژی انجام کار دیده نمی‌شود. مهم‌ترین تأثیر تصمیم‌گیریِ به‌موقع در این شرایط، حذفِ اتلاف زمان است. متوقف کردن فرایندهایی که راندمان اجرایی پایین دارند و مشخص کردن یک مسیر منطقی جدید برای پیشبرد اهداف، دو دستاورد بزرگ تصمیم‌گیری هدفمند است.

نقطه‌ی اتکای بهره‌وری تصمیم‌گیری در افراد، نحوه‌ی اجرای این تصمیمات است. تصمیمات تأثیرگذار، بدون در اختیار داشتن پشتکار لازم برای خلق نتایجی که هدف‌گذاری شده‌اند، اثری همچون یک جرقه‌ی ذهنی گذرا خواهد داشت.