به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، یکی از کارهای مفیدی که بدن ما خود به‌ خود انجام می‌دهد این است که خود را از شر پروتئین‌هایی که دیگر مورد استفاده نیستند خلاص می‌کند.

پروتئین‌ها چه معیوب، سمی یا اضافه بر سازمان باشند، ماشین سلولی ما می‌تواند در مواجهه با آنها به سرعت و به طور قاطع عمل کنند. اما با شناخت روش‌های جدید برای کنترل این روند، دانشمندان امیدوارند که درمان‌های جدیدی را برای مجموعه‌ای از بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون کشف کنند.

محققان به تازگی اهرم‌های جدیدی را در قالب نوسان دهنده سطوح هورمون کشف کرده‌اند که توسط ورزش منظم و ناشتایی فعال می‌شوند.

مکانیزم‌های طبیعی در اختیار قرار دادن پروتئین بدن برای سلامتی کلی اندامگان ضروری است. اما گاهی اوقات واحد دفع و پخش پروتئین به درستی کار نمی‌کند و باعث جمع شدن پروتئین‌های مضر می‌شود که به سلول‌ها آسیب می‌رساند و تأثیر بدی بر عملکرد آنها دارد.

بنابراین دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد در تحقیق جدید خود معتقدند این پروتئین‌ها عامل پیشرو در بروز بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر هستند.

“جردن ورپلانک” سرپرست این مطالعه می‌گوید: ما می‌دانیم که پروتئین‌های مضر در برخی از بیماری‌های نورودژنراتیو مانند آلزایمر، ALS، پارکینسون تجمع می‌یابند و این انباشتگی با نقص‌های تخریبی همراه است.

وی افزود: در مطالعات مشارکتی، ما در مغز مدل‌های موش بیماری آلزایمر و زوال عقل زودرس را یافتیم که بیان پروتئین تائوی(tao) جهش یافته، باعث کاهش دفع پروتئین‌ها و موجب انباشت بیشتر پروتئین‌های مضر شده بود.

خوشبختانه راه‌هایی وجود دارد که بتوانیم پروسه تخریب پروتئین‌ها را تغییر دهیم. تحقیقات قبلی توسط ورپلانک و همکاران زیست‌شناسان سلولی وی داروهایی را کشف کرده‌اند که یک تحریک کننده شیمیایی برای تخریب پروتئینی به نام cAMP را هدف قرار داده و این فرآیند را تقویت می‌کند. اما محققان در انجام این کار به کلیدی بودن این فرآیند و مفید واقع شدن آن نظر داشتند.

ورپلانک می‌گوید: از آنجا که هورمون‌های زیادی سبب افزایش درون سلولی cAMP می‌شوند، ما در پی این بودیم که آیا هورمون‌ها توانایی تخریب پروتئین را دارند یا خیر. در نهایت به نظر می‌رسد هورمون‌ها علاوه بر اقدامات شناخته شده خود، در واقع موجب تخریب پروتئین‌ها نیز می‌شوند.

دانشمندان یک دوره با دقت طراحی شده و آزمایش‌های دقیق را با فرضیه خود انجام دادند. آنها روی تغییرات هورمونی ناشی از تمرین ناشتا تمرکز کرده و تغییرات سلول‌ها قبل و بعد از آن را مشاهده کردند.

“آلفرد گلدبرگ” محقق این مطالعه می‌گوید: این یک روش جدید برای بررسی این است که ببینیم آیا ما می‌توانیم یک نوع جارو برقی سلولی تولید کنیم.

یک آزمایش شامل بررسی عضلات ران چهار داوطلب انسان بود که یک تمرین سخت دوچرخه‌سواری را پشت سر گذاشته بودند و سطح cAMP و علائم تخریب پروتئین پس از آن افزایش یافت. یک آزمایش دیگر شامل بررسی عضلات پای عقب موش‌ها بود که نتایج مشابهی به دست آمد.

همچنین آزمایشاتی روی سلول‌های کبدی موش در مواجهه با هورمون‌های مرتبط با ناشتایی به نام “گلوکاگو” و هورمون آدرنالین و اپی‌نفرین صورت گرفت.

بنابراین این اثرات نه تنها توسط داروها بلکه با انجام ورزش به صورت ناشتا نیز حاصل می‌شود.

دانشمندان ممکن است با کشف این روش جدید برای بهبود دفع پروتئین‌های مضر راه جدیدی برای مداخله در بروز و پیشرفت بیماری‌هایی مانند آلزایمر، پارکینسون و ALS دریابند.

استفاده از داروهای موجود یا تهیه داروهای جدیدی که این فرآیند را به عنوان فرم‌های اولیه درمان این بیماری‌ها به کار بگیرند، مورد مطالعه قرار خواهند گرفت.

حتی اگر محققان به چنین چیزی دست پیدا نکنند هم باز به یک مزیت مهم در مورد ورزش منظم و روزه گرفتن پیدا کرده‌اند و متوجه شده‌اند که روزه گرفتن می‌تواند منجر به زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری شود.

این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.