یکی از سوالات اساسی که سال‌ها بدون جواب مانده میزان ماده موجود در جهان است.

هنگامی که به میزان ماده جهان فکر می‌کنیم، متوجه می‌شویم دانشمندان بسیاری وقت گذاشته‌اند تا با محاسبات پیچیده خود حتی بیش از میزان وجودی، آن را برآورد کنند. این مسئله به این دلیل است که در طی چند دهه اعتقاد بر این بوده است که آنچه ما محاسبه می‌کنیم به بیش از دو سوم میزان ماده موجود در دنیا نمی‌رسد. با وجود این، اخترشناسان با همکاری دانشگاه هاروارد و دانشگاه مجارستان روش جدیدی برای شناسایی مواد گم شده یا ناپیدای جهان پیدا کرده‌اند.

دانشمندان شکل محاسبه مقدار ماده نرمال و یا ماده نورانی را پس از انفجار بزرگ بر اساس آنچه در حال حاضر وجود دارد انجام می‌دهند. از جمله این مواد می‌توان به سیاره ها، ستارگان، گاز و گرد و غبار کیهانی اشاره نمود. مشکل اساسی این گونه محاسبات افزوده شدن مداوم جرم به اجسام در طی زمان است. به طوری که یک سوم این مواد محاسبه نمی‌شود. این ماده گمشده، ماده تاریک یا نامرئی است که هنوز بخش قابل توجهی از جهان را تشکیل می‌دهد.

با توجه به تحقیقات جدید، تیم ستاره شناسان این دو دانشگاه موفق به کشف توده‌های غیر قابل پیش بینی اکسیژن در ابرهای گازی فضایی نزدیکی یک سیاه چاله شدند. آنها از رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا برای یافتن این توده گازی شکل استفاده کردند. دانشمندان بر اساس تعدادی از خوشه‌های گاز دیده شده مشابه، معتقدند که تمام موارد گمشده را در اختلاف بین محاسبات خود و آنچه که در جهان دیده می‌شود خواهند یافت.

تحقیقات بیشتری لازم است تا میزان دقت این کشفیات را دقیقا ارزیابی کنیم. اما از این روش محاسبه می‌توان برای تسری به تمام موارد ناشناخته استفاده نمود. در عین حال می‌توان این مسئله را یک راه حل برای یکی از بزرگترین اسرار جهان در نظر گرفت. محققان مرکز هاروارد و اسمیتسونیان می‌گویند: «اگر ما این توده گمشده را پیدا کنیم، می‌توانیم یکی از بزرگترین مسائلی که در اختر فیزیک مطرح می‌شود را حل کنیم. مقدار زیادی از خلأ کیهانی را این ماده تشکیل می‌دهد که در نهایت ستارگان و سیارات و ما را می‌سازد!»