به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، پژوهش جدید “دانشگاه یورک”(York University) کانادا نشان می‌دهد که ممکن است کلید پرورش زنبورهای عسل مقاوم در برابر بیماری، در گروهی از ژن‌ها نهفته باشد که به زنبورها در محدود کردن گسترش کرم‌های ریز و باکتری‌ها کمک می‌کنند.

برخی از زنبورهای کارگر می‌توانند لاروهای بیمار و مرده را تشخیص دهند و آنها را از قلمرو خود دور کنند. این رفتار که یک جز ء ژنتیکی قوی به شمار می‌رود، شانس حفظ قلمرو زنبورها را افزایش می‌دهد. پژوهشگران برای درک تکامل این رفتار منحصر به فرد، ژن‌های مؤثر بر این رفتار را بررسی کردند.

شاید این پژوهش، به ابداع روشی برای ارائه برنامه‌های پرورش زنبورهای مقاوم در برابر بیماری در سراسر جهان منجر شود.

پروفسور “امرو زائد”(Amro Zayed)، از متخصصان بخش زیست‌شناسی دانشگاه یورک گفت: ایمنی اجتماعی، رفتار بسیار مهمی است که پرورش‌دهندگان زنبور عسل قصد دارند برای ایجاد گروه‌های سالم‌تر زنبور عسل از آن استفاده کنند. ما می‌توانیم به جای صرف زمان طولانی برای سنجش رفتار زنبورها، این جهش‌های ژنتیکی برای پیش‌بینی رفتار را روی زنبورها آزمایش کنیم.

وی افزود: این پژوهش، راه‌های جدیدی را برای استفاده از ژنوم‌ها در پرورش گروههای سالم‌تر و مقاوم‌تری از زنبورها ارائه می‌دهد. نتایج این بررسی، برای متخصصان ژنتیک که برای درک مفهوم ژنتیکی این رفتار تلاش می‌کنند، کارآمد خواهد بود.

این گروه پژوهشی، ژنوم‌های سه جامعه گوناگون از زنبورها را طبقه‌بندی کردند و ژنوم آنها را مورد بررسی قرار دادند. آنها در پایان بررسی خود، حداقل ۷۳ ژن که در کنترل این رفتار منحصر به فرد نقش داشتند، مشخص کردند.

“براک هارپور”(Brock Harpur)، استادیار بخش حشره‌شناسی “دانشگاه پردو”(Purdue University) آمریکا گفت: ما اکنون با شناسایی این ژن‌ها می‌توانیم مکانیسم رفتار را بررسی کنیم و ابزارهایی را برای پرورش‌دهندگان زنبور عسل ارائه دهیم تا بتوانند زنبورهای سالم‌تری پرورش دهند.

پژوهشگران قصد دارند یک برنامه آزمایشی را برای بررسی رفتار زنبورها ارائه دهند و براساس اطلاعات ژنتیکی هر کدام، نسبت به پرورش آنها اقدام کنند.

این پژوهش، در مجله “Genome Biology and Evolution” به چاپ رسید.