در این تحقیقات مجموعه ای از نانوذرات مصنوعی همراه مواد غذایی وارد روده شدند و مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که مشخص شد این نانو ذرات قابلیت متصل شدن به تمام انواع باکتری های موجود در روده از جمله باکتری های پروبیوتیک را دارند. البته هریک از این نانوذرات مسیر مختص به خود را طی کرده و با نوع خاصی از باکتری ها ارتباط برقرار می کند و پیوند برقرار شده بین هریک از آن ها با انواع باکتری ها دارای ویژگی های متفاوتی است.
برخی از این پیوندها ممکن است رفتار باکتری ها را به گونه ای تغییر دهند که برای انسان مفید است و برخی دیگر ممکن است منجر به تغییر رفتار نامطلوب باکتری ها شود.
یکی از تغییر رفتارهای مفید، جلوگیری از بروز عفونت های باکتریایی است. برای مثال یکی از مواردی که در این تحقیقات مورد بررسی قرار گرفت، استفاده از نانوذرات مصنوعی برای جلوگیری از ایجاد عفونت توسط نوعی باکتری موسوم به Helicobacter pylori است. این باکتری در لایه درونی معده انسان رشد می کند و ارتباط پیچیده ای با ابتلا به سرطان دارد.
یکی از پیامدهای نامطلوب این نوع پیوندها نیز پنهان شدن گونه های خطرناکی از باکتری ها از دید سیستم ایمنی است. چنین پیامدهایی برای نمونه می تواند منجر به بروز واکنش های التهابی در بدن شود.
محققان که آزمایشات خود را با استفاده از نانوذرات طبیعی نیز انجام دادند و نتایج مشابهی را به دست آوردند، می گویند که نتایج این پژوهش ها در زمینه تولید داروها و صنایع غذایی کاربرد دارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science of Food منتشر شده است.