این برچسب نامرئی از جنس پلاستیک ساخته شده و ضخامت آن تنها ۵۰ نانومتر یعنی چیزی کمتر از ضخامت تار موی انسان است. درون این ورقه های نازک پلاستیکی مولکول های ارگانیکی تعبیه شده اند که در حالت عادی، غیرفعال هستند. اما با تابش پرتوهای ماورا بنفش می توان مولکول های مذکور را به شکل الگوهای موردنظر فعال کرد تا بدرخشند. سپس با استفاده از پرتوهای لیزر می توان الگوهای فعال شده را با کیفیتی مشابه چاپگرهای لیزری عادی روی ورقه پلاستیکی چاپ کرد. برای پاک کردن این برچسب ها نیز می توان از پرتوهای مادون قرمز بهره گرفت.
مبنای عملکرد این برچسب های شفاف و قابل برنامه ریزی، مولکول های اکسیژن هستند. درون ورقه پلاستیکی اکسیژن وجود دارد و انرژی نور حاصل از مولکول های درخشان را جذب می کند. پرتوهای ماورای بنفش موجب شکل گیری یک فرآیند شیمیایی می شود که مولکول های اکسیژن را حذف می کند. در نتیجه، مولکول های درخشان فعال شده و نوردهی می کنند.
فرآیند غیرفعال کردن این مولکول ها با استفاده از نور مادون قرمز، بر اساس افزایش دمای ورقه پلاستیکی عمل می کند که موجب نفوذپذیری آن در برابر اکسیژن و اشباع برچسب از مولکول های اکسیژن می شود.
به گفته محققان، این برچسب های پلاستیکی با قابلیت ثبت مجدد اطلاعات در زمینه های مختلفی کاربرد دارند و می توانند جایگزین بسیاری از برچسب ها و بارکدهای مورد استفاده شوند.
گزارش کامل یان تحقیقات در نشریه Science Advances منتشر شده است.