به گزارش بهداشت نیوز، براساس پژوهش جدیدی که در تاریخ ۳۰ ژانویه‌ی ۲۰۱۹ در مجله‌ی آنلاین پزشکی نورولوژی منتشر شد،‌ تمرینات ایروبیک نظیر پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا بالارفتن از پله می‌تواند به بهبود مهارت‌های تفکر در افراد مسن و همین‌طور جوانان کمک کند. این پژوهش هم‌چنین نشان می‌دهد که ‌تأثیر مثبت تمرین ورزشی بر مهارت‌های تفکر احتمالاً با افزایش سن، بیشتر می‌شود.

به مجموعه‌ی خاصی از مهارت‌های تفکر که با انجام تمرینات ورزشی بهبود می‌یابند، عملکرد اجرایی می‌گویند. عملکرد اجرایی شامل توانایی انسان‌ در کنترل رفتار خود، توجه‌ به اهداف و سازماندهی و تحقق آن‌ها می‌شود. دکتر یوکا استرن از دانشگاه کلمبیا در نیویورک و عضو آکادمی مغز و اعصاب آمریکا می‌گوید:

    با افزایش سن،‌ احتمال کاهش قوه‌ی تفکر وجود دارد،؛ اما پژوهش ما نشان می‌دهد که تمرینات ورزشی منظم می‌تواند مانع از این موضوع شود یا حداقل این روند را آهسته‌تر کند. ما دریافتیم همه شرکت‌کنندگانی که تمرینات ورزشی داشتند، نه‌تنها عملکرد اجرایی بهتری پیدا کردند، بلکه بخشی از ناحیه‌ی بیرونی مغزشان نیز ضخیم‌تر شده بود.

پژوهش یادشده شامل ۱۳۲ نفر از افراد ۲۰ تا ۶۷ ساله بود که سیگار نمی‌کشیدند و مبتلا به زوال عقل نبودند،‌ درعین‌حال در ابتدای انجام این پژوهش ورزش نمی‌کردند و سطح آمادگی بدن‌شان از حد متوسط پایین‌تر بود. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی موظف به انجام ورزش‌های ایروبیک یا کششی و بدنسازی به‌مدت چهاربار درهفته شدند. این دو گروه از نظر سنی، جنسیتی، تحصیلات و همین‌طور مهارت‌های حافظه و تفکر در ابتدای پژوهش یکسان بودند.

همه‌ی شرکت‌کنندگان پایش‌گر ضربان قلب پوشیده بودند و ورزش‌های ایروبیک یا کششی و بدن‌سازی خود را در یک مرکز تناسب اندام انجام می‌دادند و مربیان هفته‌ای یک بار روند پیشرفت آن‌ها را بررسی می‌کردند. مهارت‌های تفکر و حافظه‌ی آن‌ها در ابتدای پژوهش، همچنین بعد از سه ماه و در پایان پژوهش شش ماهه ارزیابی شد. شرکت‌کنندگان می‌توانستند فعالیت‌هایی نظیر پیاده‌روی روی تردمیل، دوچرخه‌سواری روی دوچرخه‌ی ثابت یا استفاده از دستگاه پله‌نوردی را به‌عنوان تمرینات ایروبیک انتخاب کنند. آن‌ها فعالیت خود را در طول ماه اول افزایش دادند و سپس در طول پنج ماه باقیمانده‌ی پژوهش، با ۷۵درصد از حداکثر ضربان قلب‌شان تمرین می‌کردند. افرادی هم که در گروه تمرینات کششی و بدن‌سازی قرار داشتند،‌ برای افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات ورزش می‌کردند.

پژوهشگران با استفاده از یک دستگاه دوچرخه‌سواری به‌نام نیروسنج که شدت ورزش را اندازه می‌گیرد، ظرفیت هوازی شرکت‌کنندگان را بررسی کردند. علاوه‌براین از همه‌ی شرکت‌کنندگان در همان آغاز پژوهش، اسکن ام‌آر‌آی گرفته شد.

پژوهشگران دریافتند که ورزش هوازی، مهارت‌های تفکر را افزایش می‌دهد. افرادی که از ابتدا تا انتهای این پژوهش، ورزش هوازی می‌کردند، امتیاز کلی آزمون‌های عملکرد اجرایی خود را به‌اندازه‌ی ۰٫۵۰ امتیاز بهبود دادند که در مقایسه با گروهی که مشغول تمرینات کششی و بدن‌سازی بوده و به‌اندازه‌ی ۰٫۲۵ امتیاز بهتر شده بودند، تفاوت قابل‌توجهی به‌حساب می‌آید. بهبود مهارت‌های تفکر در افراد ۴۰ ساله‌ای که تمرین اروبیک می‌کردند، ۰٫۲۲۸ واحد انحراف معیار بالاتر از کسانی بود که ورزش کششی و بدن‌سازی انجام می‌دادند. در افراد ۶۰ ساله نیز همین تفاوت مشاهده شد، به‌طوری‌که برای افرادی که تمرین اروبیک داشتند، انحراف معیار ۰٫۵۹۶ واحد بالاتر از گروه دیگر بود. استرن می‌گوید:

    در این آزمایش‌ها تفاوت انحراف معیار ۰٫۵ معادل ۲۰ سال تفاوت عملکردی مرتبط با سن بود،‌ به‌همین دلیل افرادی که ورزش می‌کردند، در زمان آزمایش به‌نظر ۱۰ سال جوان‌تر از سن ۴۰ سالگی و ۲۰ سال جوان‌تر از سن ۶۰ سالگی می‌رسیدند. از آنجا که در ابتدا مهارت‌های تفکر شرکت‌کنندگان مسن‌تر، پایین‌تر بود، یافته‌های ما نشان می‌دهد که ورزش‌های ایروبیک احتمالاً می‌تواند همزمان با افزایش سن، مانع از کاهش مهارت‌های تفکر شوند.

پژوهشگران همچنین دریافتند که ضخامت لایه‌ی بیرونی مغز در ناحیه‌ی سمت چپ پیشانی در همه‌ی کسانی که ورزش می‌کردند، افزایش داشته است؛ این موضوع نشان می‌دهد که ورزش‌های ایروبیک منجر به تقویت مغز در همه سنین می‌شوند. استرن می‌گوید:

    پژوهش‌های ما تأیید می‌کنند که تمرینات ورزشی می‌تواند برای همه‌ی بزرگسالان، در هر سن‌و‌سالی، سودمند باشند.

به‌طورکلی، هیچ رابطه‌ای بین ورزش و بهبود مهارت‌های حافظه پیدا نشد. بااین‌حال، بهبود مهارت‌های تفکر در افرادی که عامل ژنتیکی زوال عقل داشتند، کمتر بود. یکی از محدودیت‌های این پژوهش، تعداد کم شرکت‌کنندگان بود. پژوهش‌های بزرگ‌تر در بازه‌ی زمانی بلندتر می‌تواند به پژوهشگران اجازه دهد تا سایر تأثیرات ورزش بر مهارت‌های حافظه و تفکر را بررسی کنند.