شیمی‌دان‌ها غلظت یک محلول را برابر با مقدار ماده حل شونده در مقدار معینی از حلال یا محلول تعریف می‌کنند.

برای بیان غلظت محلول‌های بسیار رقیق مانند غلظت کاتیون ها و آنیون‌ها در آب معدنی، آب آشامیدنی، آب دریا، بدن جانداران، بافت‌های گیاهی و مقدار آلاینده‌های هوا از کمیتی به نام قسمت در میلیون (ppm) استفاده می‌شود.

غلظت یک ماده حل شونده بر حسب ppm ، معادل مقدار میلی‌گرم ماده حل شونده در یک کیلوگرم محلول است.

در محلول‌های بسیار رقیق که حلال آن آب است، با توجه به اینکه غلظت ماده حل شونده بسیار کم است، می‌توان با تقریب بسیار خوبی، چگالی محلول را برابر چگالی آب در نظر گرفت یعنی جرم محلول بر حسب Kg با حجم محلول بر حسب لیتر برابر است.

برای محلول‌های بسیار رقیق از یک حل شونده در آب، می‌توان ppm را معادل میلی‌گرم حل شونده در یک لیتر محلول تعریف کرد.