محققان می‌گویند با اسکن “کیو.آر کد خوراکی” هر چیزی قبل از خوردن آن، می‌توان سلامت بدن را در همه حال حفظ کرد.

تحقیقات جدید دانشگاه کپنهاگ نشان می‌دهد که داروهای آینده هم ساده‌تر بلعیده می‌شوند و هم از داروها و قرص‌های فعلی هوشمندتر هستند.

محققان از تکنولوژی چاپ جوهرافشان برای چاپ “کیو.آر”(QR) کدهای خوراکی استفاده کردند که می‌توانند حاوی یک دوز مناسب دارو متناسب با نیازهای خاص بیمار باشند و اطلاعات ایمنی ضروری قبل از مصرف را ارائه کند.

بسیاری از مزایای بالقوه این رویکرد که در تحقیقات پیشین مشخص شده است، به امکان چاپ دارو از طریق QR کد که شکل احتمالی آن است، بستگی دارد.

بهترین مزیت این روش متناسب سازی دوز داروها است. اگر بتوان واقعا داروها را چاپ کرد، می‌توان مقادیر کاملی از یک یا چند دارو را در یک چاپ فراهم کرد، تعداد داروهایی را که بیمار نیاز به دریافت جداگانه آن دارد را کاهش داده و دیگر مشکل دوز که باید به نزدیکترین مقدار گرد شود، اتفاق نمی‌افتد.

حتی می‌توان میزان آزادسازی دارو را هنگام بلعیده شدن تنظیم کرد.

همچنین می‌توان از رنگ‌های مختلف برای شناسایی داروهای مختلف استفاده کرد و شدت رنگ آن را برای نشان دادن قدرت دوز تغییر دهید.

این رویکرد همچنین می‌تواند از داروهای تقلبی جلوگیری کند. اگرچه پرینت کیو.آر کدهای خوراکی فاقد دارو از لحاظ تئوری ساده به نظر می‌رسد، اما استفاده از جوهر فلورسنت یا اضافه کردن هولوگرام برای تشخیص نمونه‌های جعلی می‌تواند کاربردی باشد.

تمرکز این پژوهش خاص، چاپ یک QR کد خوب و قابل خواندن است. دلایل زیادی وجود دارد که این روش می‌تواند مفید باشد، به خصوص این که دسترسی به اطلاعات مفید بیمار را فراهم می‌کند.

اطلاعاتی مانند دوز دارو، نام بیمار، تاریخ مصرف، اطلاعات تولید کننده و دستورالعمل‌های مربوط به نحوه مصرف دارو، همه و همه در هنگام اسکن کردن کیو.آر کد بر روی صفحه نمایش گوشی هوشمند ظاهر می‌شوند یا اگر اطلاعات بیشتری لازم باشد، کیو.آر کد می‌تواند کاربر را به یک صفحه وب هدایت کند.

تحقیقات تیم دلگرم کننده به نظر می‌رسد. محققان با وجود قرار دادن کدهای چاپ شده در شرایط رطوبتی، متوجه شدند که کدها همچنان در دستگاه‌های iOS و اندروید از طریق انواع برنامه‌های معمول قابل خواندن بودند.

محققان داروی ضد روان‌پریشی “هالوپریدول” که در اسید لاکتیک و اتانول حل شده بود، بر روی یک سطح سفید چاپ کردند.

البته در این روش چند نقطه ضعف نیز وجود دارد. واضح است که بیمار برای دسترسی به این اطلاعات به یک دستگاه روشن و شارژ شده نیاز دارد تا کد را بخواند و اگر داده‌ها از طریق اینترنت نمایش داده شوند، قاعدتا نیاز به اتصال به شبکه دارد.

نکته دیگر آن که کدها با وارد شدن آسیب غیر قابل خواندن می‌شوند و یا بر اثر گذر زمان بخشی از کد محو می‌شود. بنابراین تحقیقات آتی بر روی چاپ، مقاومت در برابر نور، دما و رطوبت متمرکز خواهد بود.

امید این است که این تکنیک باعث افزایش اعتماد و تبعیت بیماران از داروهای تجویزی شود.

مقاله این تیم تحقیقاتی تحت عنوان “QR کدهای رمزگذاری شده و هوشمند خوراکی با استفاده از پرینت جوهر افشانی” در مجله بین المللی داروشناسی(Pharmaceutics) به چاپ رسید.

نویسندگان این مقاله “مگنوس ادینگرا”، “دانیل بار-شالوما”، “نیکلاس سندلرب”، “جوکا رانتاننا” و “ناتالیا جنینا” از دانشگاه کپنهاگ و دانشگاه “آبو آکادمی”(Åbo Akademi) بودند که تحقیقاتشان همچنان ادامه خواهد داشت.