به گزارش ایسنا، احسان جلیلی، مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان با بیان اینکه گاز نیتروژن و اکسیژن تولیدی در کشور اکثراً از طریق فرآیند تقطیر تبریدی (کرایژونیک) تولید می‌شود، اظهار کرد: این سیستم تولید گاز یک فرآیند شناخته شده و قدیمی است، به طوری که در این روش برای تولید محصولات گازی (و مایع) از دماهای خیلی پایین استفاده می‌شود و به این ترتیب اجزای تشکیل‌دهنده هوا از یکدیگر جدا می‌شوند و محصولی با درجه خلوص معین به‌وجود می‌آید.

وی با بیان اینکه این فرآیند تولید، بسیار پرهزینه بوده و فقط در مقیاس‌های بالای تولید، به‌صرفه است، افزود: تامین گاز نیتروژن مورد نیاز نیز برای صنایع از طریق واحدهای کرایژونیک، مشکلات متعددی به وجود می‌آورد.

این محقق، هزینه تولید بالا در حجم‌های تولیدی کم گاز نیتروژن و یا اکسیژن، مصرف بالای انرژی به دلیل تغییر فاز (گاز به مایع)، غیرقابل حمل بودن واحد تولیدی، حمل و نقل پرهزینه محصول (نیتروژن، اکسیژن) به مراکز مصرف، هزینه اولیه بالا در هنگام ساخت واحد تبرید و پیچیده بودن فرآیند تولید را از جمله مشکلات روش قدیمی بیان کرد.

وی یادآور شد: همچنین انتقال گاز نیتروژن از محل تولید به محل مصرف از طریق کپسول‌های فشار بالا (۱۵۰ اتمسفر) صورت می‌گیرد که به دلیل فشار بالای موجود در کپسول‌ها، خطرات زیادی را برای اپراتورها در هنگام الصاق اتصالات و استفاده از کپسول‌ها به وجود می‌آورد. همچنین هزینه حمل و نقل این کپسول‌ها که به طور روزانه باید تعویض شوند، بسیار بالا است و در صورت وجود شرایط اضطراری (سیل، زلزله، جنگ و…) امکان شارژ هر روزه این کپسول‌ها عملاً امکان‌پذیر نخواهد بود.

مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان با اشاره به روش جدید تولید گاز اکسیژن و نیتروژن توسط این شرکت، گفت: در این روش از سیستم جذب سطحی استفاده می‌شود.

وی با بیان اینکه هوا شامل عناصر مختلفی است که درصد حجمی عمده آن به نیتروژن (۷۹ درصد)، اکسیژن (۲۰،۹ درصد) و آرگون و سایر گازها (۰،۱ درصد) اختصاص دارد، تصریح کرد: در این روش جاذب‌های موجود در دستگاه بسته به نوع کارایی دستگاه می‌توانند اکسیژن و یا نیتروژن موجود در هوا را جذب کنند و محصول خروجی با خلوص بالا تحویل دهند.

جلیلی تصریح کرد: به طور مثال اگر از جاذب‌های اکسیژن (زئولیت) استفاده شود، دستگاه نیتروژن موجود در هوا را حبس کرده و گاز اکسیژن خالص را به عنوان محصول نهایی برای مصرف‌کننده تولید می‌کند و اگر از جاذب نیتروژن استفاده شود، دستگاه اکسیژن موجود در هوا را حبس کرده و گاز نیتروژن خالص را به عنوان محصول نهایی برای مصرف‌کننده تولید می‌کند.

وی با اشاره به مزیت‌های دستگاه جدید خاطرنشان کرد: امروزه سیستم‌های جذب سطحی جهت تولید نیتروژن در ابعاد قابل‌ حمل و نقل نیز ساخته می‌شوند. این روش به دلیل نسبتاً سادگی در فرآیند و تجهیزات مورد استفاده دارای هزینه اولیه پایین بوده و همچنین هزینه عملیاتی پایین‌تری دارد.

وی، حذف فرآیند شارژ روزانه کپسول‌های فشار بالا و خطرات ناشی از استفاده آنها را از دیگر مزیت‌های استفاده از این دستگاه برشمرد و یادآور شد: تجهیز کارخانه‌ها، مراکز صنعتی و بیمارستانی به تولیدکننده اکسیژن و نیتروژن بسیار باصرفه است، به طوری که سرمایه خرید دستگاه در حدود ۷ تا ۹ ماه بازگشت داده می‌شود.

جلیلی به مصارف عمده دستگاه‌های اکسیژن‌ساز در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی اشاره کرد و گفت: به طور مثال بیمارستان امام رضا (ع) تبریز با ۷۰۰ تخت به طور متوسط از هر سه تخت بیمارستان یک تخت مصرف اکسیژن خواهد داشت که هر تخت به طور استاندارد سه لیتر در دقیقه مصرف اکسیژن دارد. به طور متوسط مصرف اکسیژن این بیمارستان ۷۰۰ لیتر در دقیقه خواهد بود. معادل ۲۰۰ کپسول اکسیژن در ۲۴ ساعت است که می‌توان با خرید دستگاه اکسیژن این مقدار از اکسیژن را در موتورخانه بیمارستان تولید و از طریق لوله‌کشی به اتاق‌های بیمارستان انتقال داد.

به گفته وی در صورت اختصاص ۲۰ درصد از سهم بازار به این شرکت دانش‌بنیان می‌توان سالانه از خروج ۲.۵ میلیون دلار ارز از کشور جلوگیری کرد.

مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان مستقر در پارک علم و فناوری استان آذربایجان‌شرقی افزود: این شرکت پس از سپری کردن دو سال مطالعه و آزمایش‌های متعدد و ساخت نمونه‌های اولیه و صرف هزینه ۴۵ میلیون تومان این محصول را تجاری‌سازی کرده است.