گروهی از محققان دانشگاه استنفورد به تازگی مطالعاتی در خصوص وابستگی انسان به تلفن همراه انجام داده اند و به نتایجی در رابطه با اینکه این وسیله هوشمند تا چه اندازه می تواند در بهبود حال انسان نقش داشته باشد، دست پیدا کردند.

در این بررسی محققان رفتارهای گروهی از افراد را مورد مطالعه قرار دادند. آنها ۱۲۵ نفر را به سه گروه تقسیم کردند؛ گروه اول همراه با تلفن های همراهشان وارد اتاقی شدند و به آنها اجازه داده شد تا آزادانه با گوشی های خود بازی کنند. گروه دوم مانند گروه اول به همراه گوشی های خود وارد اتاق شدند اما مجاز به استفاده از گوشی های نبودند و در نهایت گروه آخر بدون هیچ گونه تلفن و وسیله دیگری وارد اتاق شدند.

پس از ورود افراد به اتاق ها محققان رفتارهای هر سه گروه را مورد بررسی قرار دادند و به نتایج جالبی دست پیدا کردند. شرکت کنندگانی که بدون گوشی وارد اتاق شده بودند، نسبت به گروهی که از تلفن های خود استفاده می کردند، ذهن درگیرتری داشتند و به سختی تمرکز می کردند. جالب است بدانید گروهی که با تلفن وارد اتاق شده بودند، اما اجازه استفاده از آن را نداشتند، تمرکز بیشتری نسبت به گروهی که بدون گوشی بودند از خود نشان دادند.

محققان بر این باورند که در این آزمایش، تنها حضور تلفن همراه بود که احساس خوشایند و رضایت را به افراد منتقل و تمرکز آنها را تقویت می کرد و نبود این وسیله در بین افرادی که از آن محروم بودند، منجر به درگیری ذهنی و تمرکز پایین‌تری شد.

سرپرست تیم تحقیقاتی می گوید: این فرضیه می تواند نشان دهنده آن باشد که انسان اساسا موجودی اجتماعی است و همیشه در تلاش برای برقراری ارتباط با هرچیزی است.

محققان می گویند هرچند این وسایل الکترونیکی جنبه های ناسالم زیادی دارند و تاثیرات مخربی روی جسم و حال و روحیه انسان می گذارند، اما مطالعات نشان می دهد امروزه انسان ها به این وسیله هوشمند وابستگی زیادی دارند و تاثیر مثبت گوشی بر روحیه انسان در برخی از تحقیقات تایید شده است.

به عقیده آنان، اگر افراد از گوشی های خود دور بمانند مدام آشفته و پریشان هستند و نمی توانند تمرکز کافی داشته باشند.