ورزش حتی به میزان دو بار در هفته، توانایی تفکر و حافظه را در کسانی که به تخریب نسبی قوای شناختی مبتلا هستند بهبود می‌بخشد.

محققان علوم پزشکی در کلینیک مایو در امریکا اعلام کردند ورزش حتی به میزان دو بار در هفته، توانایی تفکر و حافظه را در کسانی که به تخریب نسبی قوای شناختی مبتلا هستند بهبود می‌بخشد.

این نگاه به ورزش، مورد تایید انجمن نورولوژی و انجمن آلزایمر امریکا نیز قرار گرفته است. تخریب نسبی قوای شناختی یا MCI حالتی است که بیشتر با بالا رفتن سن مرتبط است؛ با اینکه این اختلال با کاهش قوای تفکر و حافظه همراه است ولی با آلزایمر فرق می‌کند؛ مبتلایان به این اختلال، علائم خفیف تری دارند و ممکن است با مشکلاتی در انجام وظایف و درک اطلاعات هنگام خواندن دشته باشند ولی مبتلایان به آلزایمر در انجام وظایف روزانه خود از جمله لباس پوشیدن، حمام رفتن و غذا خوردن با مشکل روبه رو هستند؛ البته اختلال نسبی قوای شناختی معمولا به آلزایمر منتهی می‌شود.
دکتر رونالد پترسن و همکارانش می‌گویند با ورزش می‌توان برخی از علائم این اختلال را کاهش داد. دانشمندان می‌گویند ورزش برای این افراد به میزان دو جلسه در هفته نیز بسیار موثر است و می‌توان به این روش، علائم اختلال آن‌ها را بهبود بخشید.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، بر اساس آمار‌های سال ۲۰۱۶ برآورد می‌شود حدود پنج میلیون و چهارصد هزار نفر در آمریکا به بیماری آلزایمر مبتلا باشند که هیچ درمانی ندارد ولی برخی داروها، قادرند شرایط قوای شناختی بیماران را کنترل کنند. با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی سروتونین کاهش می‌یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل می‌شود.
این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می‌دهد. ­خاطره‌ها ترکیبی هستند از یادآوری دیده‌ها و شنیده‌ها و احساسات که برای یاداوری آن‌ها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخش‌ها دارد. ­به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره‌ها کمرنگ یا فراموش می‌شوند. در بیماری آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش می‌یابد، اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول‌ها نیست. ­
سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلول‌های مغز می‌شود یا شوک عاطفی پس از دست دادن عزیزی می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر افزایش دهند. آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس‌ها و اسم‌ها آغاز می‌شود و کم کم تا آنجا پیش می‌رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش می‌کند. ­بیماری آلزایمر متاسفانه درمانی ندارد، اما می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.