به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، سیارکی به شکل جمجمه با نام علمی “۲۰۱۵ TB145” که در هالووین ۲۰۱۵ از کنار زمین عبور کرد و به سیارک هالووین شهرت یافت، بار دیگر در ماه نوامبر ۲۰۱۸ به زمین نزدیک خواهد شد.

اخترشناسان و سایر کارشناسان در سراسر جهان از جمله ناسا، ۲۰۱۵ TB145 را اولین بار در سال ۲۰۱۵ هنگامی که در نزدیکی زمین قرار داشت، مورد بررسی قرار دادند.

محققان می‌گویند این بار با فاصله ۱۰۵ برابر میانگین فاصله ماه با زمین از کنار زمین عبور خواهد کرد که نسبت به بار قبل فاصله بیشتری است.

با این وجود، ” پابلو سانتوس-سانز” اخترفیزیکدان موسسه “اندلس” معتقد است که باز هم اطلاعات فراوانی درباره سیارک هالووین دریافت خواهند کرد.

وی گفت: ما قادر خواهیم بود اطلاعات جدیدی بدست آوریم که می‌تواند دانش ما در مورد این جرم و دیگر توده‌های مشابه که نزدیک سیاره ما می‌آیند را بهبود بخشد.

اخترشناسان در هاوایی برای اولین بار در اکتبر ۲۰۱۵ سیارک هالووین را دیدند. خبر پیدایش این سیارک نه به دلیل نزدیکی به زمین، بلکه به خاطر شباهت نامطلوب آن به جمجمه انسان فراگیر شد.

این سیارک در آن زمان در فاصله ۴۸۶ هزار کیلومتری از زمین قرار داشت که تقریبا ۱٫۳ برابر فاصله از ماه است.

اندازه آن بین ۶۲۵ تا ۷۰۰ متر است و شکل آن بیضوی کمی مسطح است.

طبق گفته سانتوس-سانز، دوره چرخش این سیارک یا به عبارت دیگر طول روز آن ۲٫۹۴ ساعت است، اما وی همچنین می‌افزاید که براساس برخی داده‌ها احتمال دارد ۴٫۷۸ ساعت باشد.

میزان بازتابندگی این سیارک کم و بین ۵ تا ۶ درصد است. به عبارت دیگر، می‌تواند تنها ۵ تا ۶ درصد نور خورشید را منعکس کند.

سانتوس-سانز توضیح می‌دهد که این بدان معنی است که واقعا تاریک است و می‌گوید این سیارک فقط کمی بازتاب دهنده‌تر از زغال است.

کارشناسان معتقدند که سیارک هالووین یک دنباله‌دار منقرض شده است که دیگر ترکیبات فرّار ندارد، زیرا بسیار زیاد به دور خورشید چرخیده است.

همچنین لازم به ذکر است که سیارک‌ها معمولا سنگی و فلزی هستند، در حالی که دنباله‌دارها عمدتا از یخ و سنگ تشکیل شده‌اند. به غیر از این عوامل، آنها به واسطه مدار خود نیز مشخص می‌شوند، اما گاهی اوقات تمایز بین این دو نیز دشوار است.

این آخرین بار نخواهد بود که ۲۰۱۵ TB145 از زمین بازدید می‌کند. طبق پیش‌بینی‌ها دوباره حوالی هالووین سال ۲۰۱۸ برمی‌گردد. تخمین زده می‌شود که بار بعد فاصله‌ای ۲۰ برابر فاصله ماه از زمین داشته باشد.

این مطالعه و یافته‌ها در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.