به گزارش ایسنا، فوتبال مقوله‌ای اجتماعی است که در هر جامعه‌ای می‌تواند باعث ایجاد شور و شعف شود. در فصل منتهی به جام‌جهانی که تمام فوتبالی‌ها برای حضور ایران در این رقابت‌ها لحظه شماری می‌کنند، بازیکنان تمام تلاششان را می‌کنند تا بتوانند جلوی دیدگان کادر فنی تیم‌ ملی خودی نشان دهند و در جمع ۲۳ بازیکن منتخب ایران در جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه قرار بگیرند. همین مساله باعث می‌شود که لیگ هفدهم با وجود تمام کم و کاست‌های زیرساختی،‌ با پشتوانه انگیزه بازیکنان و هواداران فوتبال، هیجان و کیفیت بهتری نسبت به فصول دیگر داشته باشد.

یکی دیگر از ویژگی‌های لیگ هفدهم، حضور مجدد تیم‌هایی از شمال و جنوب کشور است. پارسال، تیم‌های پارس جنوبی جم و سپیدرود رشت از لیگ یک به لیگ برتر صعود کردند. این دو تیم که در رقابت‌های پارسال دو مسیر جدا را طی کردند، امسال هم ماجراجویی جداگانه‌ای را پشت سر می‌گذارند.

پارسال سپیدرود در بیشتر هفته‌های لیگ یک صدرنشین بود و سر و صدای زیادی به خاطر مشکلات مالی و هودارانش در این رقابت‌ها ایجاد کرد و در نهایت در یک دیدار دراماتیک توانست نساجی را شکست دهد و به لیگ برتر صعود کند، البته به عنوان تیم دوم! در مقابل پارس جنوبی، چراغ خاموش مسیری ۲۳ هفته‌ای را طی کرد و در حالی که کمتر از بقیه تیم‌های بالای جدول صدر جدول را در اختیار داشت، توانست دو هفته زودتر به قهرمانی این رقابت‌ها برسد و به لیگ برتر برسد.

امسال هم شرایط برای این دو تیم متفاوت پیش رفته است. پارس جنوبی که شش، هفت سال از زمان تاسیسش می‌گذرد و مسیرش را به سرعت طی کرده،‌ با پشتوانه مالی خوب و مدیریت قوی توانست تیم خوب و بی‌حاشیه‌ای را برای لیگ برتر آماده کند. نتیجه‌اش هم نایب قهرمانی در نیم‌فصل نخست لیگ برتر بود.

نکته جالب این تیم در لیگ برتر، عملکرد کاملا برعکس خط دفاع و حمله این تیم نسبت به حضور در لیگ یک است. مدافعان این تیم در لیگ یک تنها ۱۳ گل در ۳۳ بازی دریافت کردند و ۲۲ بازی موفق به کلین‌شیت شدند اما تاکنون در لیگ برتر ۱۱ گل در ۱۵ بازی دریافت کرده‌اند. البته این عملکرد در بین تیم‌های لیگ برتری، خوب بوده و آن‌ها سومین خط دفاع لیگ را در اختیار دارند اما ماجرا زمانی جالب می‌شود که بدانیم تیمی که فصل گذشته صرفا خط دفاعی عالی داشت و تنها ۲۹ گل به ثمر رسانده بود تا یکی از ضعیف‌ترین خطوط حمله لیگ برای شاگردان مهدی تارتار به ثبت برسد، در ۱۵ دیدار نیم‌فصل نخست لیگ برتر موفق به ثمر رساندن ۲۳ گل‌شده که پس از پرسپولیس و پدیده سومین خط حمله لیگ را در اختیار دارد.

یکی از نکات مثبت پارس جنوبی در دو فصل اخیر،‌ ثبات این تیم بوده است. آن‌ها فصل گذشته ۲۳ هفته پیاپی شکست نخوردند. (این رکورد پس از قطعی شدن قهرمانی این تیم در لیگ یک و شکست در هفته پایانی این رقابت‌ها مقابل بادران قطع شد.) جمی‌ها امسال هم توانستند ۱۱ هفته بدون شکست را پشت سر بگذارند. این تیم از ۲۵ مهرماه ۹۵ که با دو گل مغلوب راه‌آهن یزدان شدند تا الان تنها مقابل بادران، فولاد و پرسپولیس شکست خورده است.

تنها نکته نگران کننده درباره این تیم، مشکلات مالی است که در یکی دو هفته اخیر گریبان این تیم را گرفته است. شاید اگر مشکلات این تیم رفع شود، بتوان پارس جنوبی را یکی از شانس‌های کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا دانست. البته طبق صحبت‌های مسئولان این تیم و وزارت نفت، مشکلات این تیم رفع شده است.

از جنوب به شمال ایران می‌رویم؛ جایی که سپیدرود، باشگاه قدیمی رشت توانست پس از سالیان طولانی به لیگ برتر صعود کند. هواداران پرتعداد این تیم از همان ابتدای صعود به لیگ برتر می‌دانستند با توجه به شرایط مدیریتی و مالکیتی این تیم شرایط دشواری برای ادامه این ماجراجویی در بالاترین سطح فوتبال ایران دارند. سازمان لیگ در همان روزهای ابتدایی صعود این تیم اعلام کرد که اگر وضعیت مالکیتی این تیم مشخص نشود، از حضور این تیم در لیگ برتر جلوگیری می‌کند. پس از کش و قوس‌های فراوان، میرشهاب مومنی که پیش از این نایب رئیس هیات فوتبال استان گیلان بود، به عنوان مالک این باشگاه معرفی شد تا سپیدرود با هدایت علی نظرمحمدی راهی لیگ برتر شود.

لیگ برتر برای رشتی‌ها خوب آغاز نشد و آن‌ها با سه شکست متوالی استارت بدی در این رقابت‌ها داشتند. البته این روند در میانه‌های نیم فصل نخست بهبود یافت اما در انتهای نیم فصل دوباره شرایط برای سپیدرود، بد پیش رفت تا با پنج شکست پیاپی در پنج هفته انتهایی نیم فصل نخست، این تیم در رده پانزدهم جدول رده بندی قرار گیرد. سرخ‌پوشان رشتی با دریافت ۱۹ گل، چهارمین خط دفاع ضعیف لیگ را در اختیار دارند. یک نکته نسبتا منفی در مورد سپیدرود، اتکای زیاد به پویا نزهتی و حسین ابراهیمی در خط حمله این تیم است. آن‌ها تاکنون موفق به زدن ۱۳ گل در لیگ برتر شدند که هشت گل آن را این دو بازیکن به ثمر رساندند. (۶۱ درصد)

شرایط زمانی برای این تیم سخت‌تر شد که مالک سپیدرود دوباره تغییر کرد که این بار کیومرث بیات که از فعالان در رشته شطرنج بود به عنوان مالک این باشگاه انتخاب شود. پس از انتخاب بیات، اختلاف او با نظرمحمدی سرمربی این تیم نمایان شد تا این که پس از کش و قوس‌های فراوان و رفت و آمدهای چندباره، علی نظرمحمدی از هدایت سپیدرود برکنار شود و امید روانخواه به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شود.

همان طور که واضح است، شرایط سپیدرود و پارس جنوبی که هر دو امسال به لیگ برتر صعود کردند مشابه هم نیست و مهم‌ترین تفاوت آن‌ها مانند فصل قبل، مدیریت این دو باشگاه است. شاید سپیدرودی‌ها در ابتدای راه تصور می‌کردند که می‌توانند با ادامه همان مدیریت هیاتی، در لیگ برتر هم موفق باشند اما پس از رسیدن به نیمه راه در شرایط بدی قرار گرفتند. آن‌ها می‌دانند که اگر شرایط این تیم در ادامه فصل تفاوتی نکند دوباره این تیم به لیگ یک سقوط می‌کند و شاید دو دهه دیگر لازم باشد تا دوباره به سطح اول فوتبال ایران بازگردند. در حال حاضر سپیدرود شمال‌نشین، جزو تیم‌های قعرنشین جدول رده‌بندی است و در مقابل، پارس جنوبی جم جنوب‌نشین، نایب قهرمان نیم فصل نخست لیگ برتر است. باید منتظر ماند و دید که داستان پر تناقض این دو تیم تازه لیگ برتری شده در انتهای فصل به کجا می‌انجامد.