محققان دانشگاه کانکتیکات طی یک مطالعه جدید در مقیاس بزرگ ۱۷ نوع جدید ژنتیکی مرتبط با طول عمر را شناسایی کردند.
یک تحقیق گسترده و جدید بینالمللی تعداد انواع ژنتیکی مرتبط با طول عمر را بیش از سه برابر کرد.
این مطالعه که به بررسی ارتباط ژنتیکی میان افراد با والدینشان که عمر طولانی داشتهاند میپردازد، ویژگیهای جدید و متمایز ژنتیکی مرتبط با طول عمر را کشف کرد. در حالیکه همچنین به طور غیرمنتظره مسیرهای ژنتیکی بالقوه جنسیتی را برای زندگی طولانیتر نشان میدهد.
البته بسیاری از عوامل وجود دارد که تعیین میکند عمر فرد چه اندازه باشد. محیط و شیوه زندگی نقش مهمی در طول عمر شخص بازی میکنند، اما وراثت پذیری ژنتیکی نیز مرتبط است.
مطالعات بر روی دوقلوها نقش تعیین کننده ۲۰ تا ۳۰ درصدی ژنتیک را در تعیین طول عمر شخص نشان میدهند.
مطالعات پیشین در مورد اینکه چه نوع ژنتیک خاصی میتواند با طول عمر بیشتر همراه باشد، پیوند قابل حدس ژنهای مرتبط با بیماری قلبی و زوال عقل را با طول عمر شناسایی کرد.
این مطالعه جدید، یک رویکرد جدید را به کار گرفت و روی جستجوی پیوستگیهای ژنتیکی در افراد با سابقه خانوادگی طول عمر طولانیتر متمرکز شد.
این مطالعه شامل مجموعهای گسترده از ۳۸۹ هزار و ۱۶۶ مورد بود و نه تنها ارتباط هشت نوع ژنتیکی که قبلا شناسایی شده بودند را با طول عمر تایید کرد، بلکه ۱۷ نوع جدید را شناسایی کرد که تعداد کل آنها را به ۲۵ رساند.
“لوک پیلینگ”، محقق پژوهش میگوید: ما راههای جدیدی را کشف کردهایم که به بقا کمک میکند و همچنین قبلیها را تایید کرده است. این کشفیات، اهداف بالقوه قابل تغییر را برای کاهش خطر مرگ زودرس و بهبود سلامت فراهم میسازد.
انواع جدید ژنتیکی کشف شده توسط این مطالعه نقشهای گوناگونی نظیر تاثیر بر بیماری خودایمنی و فشار خون بالا بازی میکنند. اما شاید جالبترین کشف مربوط به ژنهای احتمالی طول عمر جنسیت خاص باشد.
بیماری خودایمنی به دستهای از بیماریها گفته میشود که بر اثر خودایمنی ایجاد شوند. بیماری خودایمنی هنگامی رخ میدهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز میکند.
بیماریهای خودایمنی میتوانند اندامها و بافتهایی از جمله گلبولهای سرخ خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند.
۳ نوع جدید ژنتیکی در رابطه با مادران با طول عمر بالا و ۸ مورد با پدران در ارتباط بود. این کشف غیرمنتظره جنسیتی قطعا منطقهای است که مستحق مطالعه بیشتر است و نشان میدهد پتانسیل توسعه روشهای مختلف افزایش طول عمر ژنتیکی برای مردان و زنان وجود دارد.
این مطالعه به درستی نتیجه گیری میکند که طول عمر انسان قطعا یک ویژگی چندوجهی است و هیچ ژن ضدپیری جادویی وجود ندارد که بتواند زندگی فرد را طولانی کند. البته به این معنا هم نیست که جستجو برای ژنهای مرتبط به طول عمر بیهوده است، هر چند جمع آوری دادهها کمک خواهد کرد و امید میدهد که تلاش بیشتر برای درمان ژنتیکی میتواند کیفیت زندگی ما را به خوبی بهبود بخشد.
این مطالعه در نشریه Aging منتشر شده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.