همه ما درباره اهمیت آموزش همگانی در جامعه شنیده‌ایم. اما به واقع، چرا مسئله­ ی آموزش عمومی و بهبود شرایط آموزش در جوامع مختلف، به خصوص کشورهای پیشرفته، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این‌باره، چهار دلیل عمده را می­توان برشمرد که بیش از پیش بر اهمیت انکارناپذیر آموزش و پرورش و ارتقای سطح کیفی مدارس تاکید دارند:

دلیل اول، اقتصاد جامعه است.

امروزه آموزش، کاربردهای فراوانی در جهت بهبود رفاه اقتصادی هر جامعه داشته است. در طول دو دهه­ ی گذشته، پیشرفت تکنولوژی در دنیا باعث افزایش رقابت در کسب و کار در سطح جهانی شده است و در این میان نقش نیروهای آموزش­ دیده، با دانش و مهارت بالا تعیین کننده بوده و خواهد بود. به همین خاطر است که بسیاری از اقتصادهای پیشرفته­ ی دنیا سالانه بخش قابل توجهی از بودجه­ ی خود را به آموزش چه در سطح مدارس و چه در سطوح عالی اختصاص می­دهند. به عنوان مثال، در کشور آمریکا تنها در سال ۲۰۱۳ بودجه­ ای بالغ بر ۶۳۲ میلیارد دلار صرف بهبود و ارتقای سطح کیفی آموزش وپرورش شد.

دلیل دوم، فرهنگ جامعه است.

   آموزش، یکی از اصلی­ترین راه­ های انتقال آداب و رسوم و سنت­ های هر جامعه از یک نسل به نسل آینده قلمداد می­گردد. برای برخی نیز، آموزش و پرورش راهی برای حفظ یک فرهنگ در مقابل تهاجم تاثیرات فرهنگ خارجی است و از طرفی تقویت و پایداری فرهنگ هر جامعه را تا حدودی وابسته به مسئله ­ی آموزش و پرورش دانسته­ اند.

دلیل سوم، اجتماعی است.

یکی از اهداف روشن و واضح آموزش عمومی، فراهم کردن شرایط آموزش برای همه­ ی دانش ­آموزان از هر سطح و شرایط اجتماعی، پرورش افراد موفق و کارآمد برای جامعه است‌. در زمینه­ ی اجتماعی، در عمل دولت­ ها تلاش می­کنند تا افراد توانمند را پرورش و ارتقا دهند؛ چرا که بر این باورند که استعدادهای گوناگون در زمینه­ های مختلف، ضرورتی انکارناپذیر برای پیشرفت هر جامعه هستند .

دلیل آخر، شخصی است.

آموزش و پرورش و سیاست های حاکم بر آن دربرگیرنده­ ی رویکردهایی است تا بتواند افراد را به خودباوری بیشتر تشویق کند و به همه ­ی آنها برای تحقق بخشیدن به توان بالقوه ­ی خود و به شکوفایی رسیدن در زندگی کمک کند.

تمام دلایل فوق نشان می‌دهند که تآکید بسیاری که بر آموزش همگانی می‌شود کاملا به‌جا است. از همین رو است که سیاست‌گذاران، معلمان، مدیران، و والدین به عنوان بازیگران اصلی عرصه نظام آموزشی باید تمام سعی خود را برای ارتقای کیفی و کمی آموزش به کار برند و به همان اندازه منتظر نتایج مثبت اقدامات خود باشند.

منبع:

.Robinson, K. and Aronica, L. (2015). Creative schools. 1st ed. New York: Viking Penguin, pp.28.