به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، مگس آلکالی یا قلیایی می‌تواند به زیر آب شیرجه بزند و بدون خیس شدن به سطح آب بازگردد.

مطالعه جدید محققان دانشگاه واشنگتن نشان داد خیس نشدن این حشره به این دلیل است که موی بدنش می‌تواند یک حباب هوا ایجاد کند که بدن آن را احاطه می‌کند.

مگس‌های قلیایی همچنین که به عنوان “Ephidra hians” نیز شناخته می‌شوند، حشرات مودار کوچکی هستند که در ساحل دریاچه مونو در کالیفرنیا زندگی می‌کنند.

آنها می‌توانند به زیر آب دریاچه شیرجه بزنند و از جلبک‌ها تغذیه کنند و می‌توانند آب‌های بسیار شور و قلیایی را تحمل کنند.

هنگامی که آنها زیر آب هستند، می‌توانند نفس بکشند و تخم خود را بگذارند و بعد از آن کاملا خشک از آب دریاچه شور بیرون بیایند.

سوال این است که چگونه می‌توانند این کار را انجام دهند و در عین حال خشک بمانند. زیست شناسان این سوال را برای مدت بسیار طولانی در ذهن داشتند.

“فلوریس ون بروگل”، دانشجوی فوق دکتری دانشگاه واشنگتن، به منظور کشف این راز با محققان همکاری کرده است.

به منظور کشف راز خشک ماندن مگس قلیایی بعد از شیرجه رفتن زیر آب، محققان سعی کردند حسگری بسازند که بتواند نیروها را اندازه‌گیری کند و آن را همراه با فیلمبرداری با سرعت بالا، اسکن میکروسکوپ الکترونی و دستکاری شیمی آب استفاده کردند.

مطالعه “ون بروگل” نیز توسط کمیته ملی جغرافیایی برای تحقیقات و اکتشافات، پشتیبانی مالی شد.

محققان دریافتند که مگس قلیایی می‌تواند این کار را انجام دهد، زیرا دارای ویژگی‌های خاصی است که می‌تواند به آب‌های بسیار قلیایی دریاچه مونو غلبه کند.

این مگس با تعداد بسیار زیادی از موهای نازک پوشیده شده است که با یک نوع خاص از موم پوشیده شده‌اند.

موی بدن این مگس اجازه می‌دهد مگس یک حباب هوا در اطراف خود ایجاد کند. این حباب هوا به عنوان یک “ریه خارجی” عمل می‌کند که مانع مرطوب شدن مگس می‌شود.

محققان می‌گویند وجود این نوع از مو در بدن مگس یک مثال از “تکامل عملی” است.

“ون بروگل” گفت: این مگس‌ها به زیر آب فرو می‌روند، به طوری که بتوانند از جلبک‌های فراوان که در آنجا رشد می‌کنند، تغذیه کنند.

این دریاچه ماهی ندارد، زیرا ماهی‌ها نمی‌توانند در مواد شیمیایی سنگین این دریاچه زندگی کنند. بنابراین، مگس هیچ شکارچی بزرگی ندارند. نبود ماهی‌ها دلیل تمایل بیش از حد مگس‌ها به شیرجه زیر آب است.

مگس قلیایی با توانایی‌های قابل توجهی که دارد، محققان را به خود علاقه‌مند کرده است، به طوری که حتی توجه نویسنده معروف آمریکایی، “مارک تواین” را نیز جلب کرده‌اند. “مارک تواین” در مورد مگس قلیایی در کتابش «زندگی سخت» در سال ۱۸۷۲ نوشته است.

این مطالعه در مجله آکادمی ملی علوم (Proceedings of the National Academy of Sciences) منتشر شده است.