نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد مواد غذایی حاوی ویتامین D و امگا ۳ برای بیماران مبتلا به لوپوس ضروری است و علایم بیماری را کاهش می‌دهد.

مطالعات جدید محققان دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور، دانشگاه ایالتی اوهایو و دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد کمبود ویتامین D و امگا۳ موجب تشدید عوارض بیماری لوپوس می‌شود و علایم را حادتر می‌کند. در ادامه این مطالعه آمده است عملکرد کلیه بیماران مبتلا به لوپوس به ویتامین D مرتبط است و این بیماران در صورت کمبود ویتامین D با مشکلات جدی کلیوی مواجه می‌شوند. از طرفی بیمارانی که از مواد غذایی حاوی امگا استفاده می‌کنند، کیفیت خواب بالایی دارند و با علایم خفیف‌تری مواجه می‌شوند.
برخلاف شایعات اینترنتی، هیچ رژیم غذایی تایید‌شده ای برای بهبود لوپوس وجود ندارد، ولی این مطالعه نشان می‌دهد با مصرف ویتامین D کافی و امگا ۳ می‌توان علایم بیماری را کاهش داد.
لوپوس یک بیماری خودایمنی است که ۹۰ درصد مبتلایان را زنان تشکیل می دهند؛ بیماری های خود ایمنی به بیماری هایی گفته می شود که در آن سیستم ایمنی، بافت های سالم بدن را به عنوان یک عامل خارجی فرض می کند و به آن ها حمله می کند.
لوپوس به دو نوع DLE و SLE تقسیم بندی می شود. نقطه هدف DLE معمولا پوست است و روی ارگان های دیگر بدن تاثیر نمی گذارد. نوع SLE جدی تر است و علاوه بر پوست، اندام های حیاتی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در نوع شدید بیماری، بافت مفاصل و عضلات و غشای ریه، قلب، کلیه ها و مغز آسیب می بیند. تشنج، افسردگی، گیجی و سکته مغزی، از عوارض لوپوس هستند.
به گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، خستگی و ناتوانی از مهمترین و اولین نشانه های لوپوس است. در مراحل بعدی علایمی مانند سر درد، درد مفاصل، تب، کم خونی، ریزش مو، تورم در ناحیه دست و پا و اطراف چشم، لخته شدن غیر طبیعی خون، سفید شدن یا آبی شدن انگشتان در سرما، حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و زخم های پروانه ای شکل روی بینی و گونه دیده می شود.
افراد مبتلا به لوپوس در ظاهر خوب دیده می شوند، در حالیکه مبارزه سختی در بدنشان وجود دارد و همین امر منجر به منزوی شدن بیمار می شود.
تحقیقاتی که به تازگی صورت گرفته نشان می دهد که یک سازوکار مرتبط با کروموزوم X، با بیماری های خودایمنی و لوپوس در ارتباط است. دلیل اینکه اغلب زنان در معرض لوپوس قرار می گیرند این است که کروموزوم X نسبت به کروموزوم Y، ژن های مرتبط با ایمنی بیشتری را حمل می کند و همانطور که می دانیم زنان دو کروموزوم X و مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند؛ بنابراین زنان بیشتر در معرض بیماری های خود ایمنی هستند.
لوپوس هیچ عامل شناخته شده ای ندارد و ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی، هورمونی، ایمنی بدن و زیست محیطی است. عفونت های باکتریایی و ویروسی، استرس عاطفی شدید، قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید و استفاده از داروی های فشار خون و منظم شدن ریتم قلب، می توانند سبب بروز علایمی شبیه لوپوس شوند. افزایش هورمون استروژن در دوران بارداری نیز می تواند لوپوس را تشدید کند.
*** حقایقی در باره لوپوس
-۹۰ درصد مبتلایان به لوپوس را زنان تشکیل می دهند.
-این بیماری بین سنین ۱۵ تا ۴۵ سال شایع تر است.
-هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد؛ ولی می توان علایم را با دارو کنترل کرد.
-استفاده از ضد آفتاب، کلاه و دستکش در روزهای آفتابی برای بیماران ضروری است.
-استفاده از دستکش گرم در سرما برای بیماران ضروری است.
-این بیماری کاملا غیر قابل پیش بینی است و در آمریکا بیش از ۱٫۵ میلیون نفر به آن مبتلا هستند.
-نوع خفیف بیماری می تواند با دارو کنترل شود؛ بدون اینکه کیفیت زندگی تحت تاثیر قرار گیرد.
-نوع شدید بیماری می تواند سبب خانه نشینی و ناتوانی در انجام امور روزمره شود.
متخصصان به زنان توصیه می کنند که در صورت مشاهده علایم، حتما به پزشک داخلی یا عفونی مراجعه کنند تا قبل از گسترش بیماری، علایم کنترل شود. در صورت درمان به موقع، می توان با لوپوس به طور مسالمت آمیز زندگی کرد.