دانش‌آموزان در یک کلاس با عملکرد بالا به‌خوبی سازوکار مسئولیت‌پذیری فردی و گروهی را متوجه می‌شوند. آن‌ها می‌دانند که قوانین و مقررات کلاسی برای پیشرفت تحصیلی خود آنها تدوین شده است و موفقیت گروهی منوط به مشاکرت فردی موثر در گروه است. این دانش‌آموزان به این دلیل به چنین درکی رسیده‌اند که معلم آن‌ها همه دلایل وجود چنین قوانینی را قبلاً به‌خوبی برای آن‌ها توضیح داده است. مثلاً معلم به آن‌ها گفته است که وجود چنین قوانینی به آن‌ها در مسیر رسیدن به دانشگاه کمک می‌کند. معلم در کلاس فضایی برای مباحثه و مشورت درباره قوانین و دلایل تدوین آنها فراهم آورده است تا دانش آموزان به درک بالاتری از شرایط برسند. با این توضیحات، دیگر دانش آموزان قوانین را علیه خود نمی‌بینند، بلکه آنها را ابزاری برای موفقیت خود می‌شناسند.

بر همین اساس اگر قرار باشد کار مهمی در یک روز انجام شود، معلمان موفق همه چیز را درباره کاری که باید انجام شود توضیح می‌دهد. در این شرایط، معلم مکالمات بین خود و کلاس را به سمتی هدایت می‌کند که دانش‌اموزان معنی رفتار نادرست را بفهمند و بدانند که چگونه یک رفتار بقیه فرایند کلاسی را مختل می‌کند. به این ترتیب، دانش‌آموزان منطق پشت تصمیم‌ها را بهتر درک می‌کنند و همین، منجر به رفتار بهتر و تبعیت بهتر از قوانین خواهد شد.

با کاربرد این روش ممکن است با مشکلی مواجه شوید که شما را از ادامه اجرای آن منصرف کند: در بعضی کلاس ها همه چیز برای دانش‌آموزان توضیح داده می‌شود، با این حال موفقیت زیادی به دست نمی‌آید. یک دلیل چنین اتفاقی ممکن است این باشد که معلم بیشتر کارها و اهداف خودش را توضیح می‌دهد، ولی چیزی درباره آینده کارها و اقدامات دانش آموزان به آن‌ها نمی‌گوید. توضیحات معلم در صورتی برای دانش‌آموزان مفید است که در جهت اصلاح رفتار آن‌ها راهکار ارائه کند. دلیل دیگر این است که توضیحات باید در شرایط آرامی که قبل از شروع یک فرایند کلاسی است به کار رود تا موجب بروز رفتارهای درست شود. غیر از این می‌توان پس از بروز یک رفتار درست آن را تحسین کرد و درباره‌اش توضیح داد تا به عنوان نمونه‌ای از انتظارات معلم از کلاس اثر خود را بگذارد.

منبع:

Lemov, Doug. Teach Like A Champion. San Francisco: Jossey-Bass, 2010. pp. 220-221..