چین شروع به اعمال مقرارت شدیدی برای انتشار گازهای گلخانه‌ای کارخانه‌های خود کرده است. این کشور ۴۰ درصد از کارخانه‌های خود را برای مبارزه با آلودگی فزاینده‌ی هوا تعطیل کرده است.

کشور چین که در دهه‌های اخیر با مشکلات فزاینده‌ی مرتبط به آلودگی هوا خصوصا در شهرهای بزرگ خود مواجه بوده است، چند سالی است که به دنبال سوخت‌های پاک برای جایگزینی سوخت‌های فسیلی است. این کشور اکنون هزاران کارخانه را در تلاش‌های گسترده‌ی خود برای مقابله با مشکلات فاجعه‌بار آلودگی هوا تعطیل کرده است.

برآوردهای جدید نشان می‌دهند که ۴۰ درصد از کارخانه‌های چین با اعمال قوانین جدید بسته شده‌اند و مقامات دولت چین اعلام کرده‌اند که بیش از ۸۰۰ هزار کارخانه در سال گذشته قوانین محدودیت انتشار گازهای گلخانه‌ای را نقض کرده‌اند.

مقامات چینی در نوزدهمین کنگره حزب کمونیست اعلام کردند که برنامه‌ی آن‌ها، ذرات ریز معلق در هوا موسوم به PM2.5 (ذرات ریزی‌ که کمتر از ۲.۵ میکرون اندازه دارند و یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا هستند) را از ۴۷ میکروگرم در هر متر مکعب در سال ۲۰۱۶ به ۳۵ میکروگرم در سال ۲۰۳۵ کاهش خواهد داد.

معاون کمیته امور مالی و اقتصادی حزب کمونیست چین گفت: امیدواریم شاهد روزی باشیم که مردم آسمان شب را ببینند و صدای پرندگان را بشنوند

محققان همواره هشدار داده‌اند که هوای شهر پکن، پایتخت چین، چندین برابر آلوده‌تر از استانداردی است که مورد قبول سازمان حفاظت از محیط زیست باشد. میزان آلودگی هوا در پکن، اغلب به بیش از سه برابر حد مجاز می‌رسد و از مرز خطر برای تنفس شهروندان می‌گذرد. چنین مسئله‌ای در دیگر کلان‌شهرهای چین هم وجود دارد که موجب نگرانی‌های زیادی شده است.

لی گانژی وزیر محیط زیست چین گفت:

رسیدن به این هدف بسیار دشوار خواهد بود و ما باید تلاش بیشتری برای رسیدن به این مهم در دستور کار خود قرار دهیم.

تلاش‌های مدرن چین برای مقابله با آلودگی هوا به سال ۲۰۱۳ بازمی‌گردد؛ زمانی که این کشور اعلام کرد برای پاکسازی هوای کشور نیاز به ۱۰ اقدام جدی است، از جمله کاهش ۳۰ درصدی تولید گازهای گلخانه‌ای صنایع مختلف تا پایان سال ۲۰۱۷. چین برای دستیابی به اهداف خود، طی دو سال گذشته در چندین استان به بازرسی کارخانه‌ها و نیروگاه‌ها متوسل شده است تا مطمئن شود که هزاران کمپانی مختلف در این نواحی قوانین انتشار گازهای گلخانه‌ای را نقض نمی‌کنند. گری هوانگ مشاور تأمین کمپانی ۸۰/۲۰ Sourcing به رادیوی عمومی ملی آمریکا (NPR) گفت:

اساسا این بازرسان برای بازرسی‌های سرزده وارد کارخانه‌ها می شوند. بازرسان رسمی گاهی جریمه‌های روزانه اعمال می‌کنند و گاهی اوقات در موارد شدیدتر، برخی افراد را با اعمال مقرراتی سخت‌گیرانه‌تر به جرایم کیفری (حبس و…) محکوم می‌کنند. شاید این تلاش‌ها با وجود ادعای دولت برای مقابله با آلودگی هوا، منجر به آسیب رسیدن به رشد اقتصادی چین شود.

اما دولت چین امیدوار است که با پاک‌سازی بیشتر صنایع و کارخانجات خود، تلاش‌های موفق‌آمیزی در این زمینه داشته باشد. یانگ وایمین، معاون کمیته امور مالی و اقتصادی حزب کمونیست چین به نیویورک تایمز گفت:

در مناطقی که خطر آسیب‌های زیست‌محیطی وجود دارد، مدیران و کارفرمایان، مسئول جان مردم هستند.

در زمستان‌های پیشین، مقامات شهری در نقاط مختلف چین تنها توانسته بودند به مدت چند هفته چنین قوانینی را اجرا کنند؛ اما با نزدیک شدن به پایان سال جاری، مقامات چین اعلام کرده‌اند که امسال، میزان آلودگی (از لحاظ کاهش )به نرخ بی‌سابقه‌ای خواهد رسید.

لی گانژی گفت:

این کمپین‌های ویژه، تنها برای یک بار نیست، بلکه سازو‌کارهای بلندمدتی در کار خواهد بود. به اثبات رسیده است که این برنامه‌ها مؤثرند. به همین دلیل، به برنامه‌های این‌چنینی ادامه خواهیم داد.

درحالی‌که نیروگاه‌ها و کارخانه‌های مشغول اجرای برنامه‌های جدید محیط زیستی هستند و بسیاری از این کمپانی‌های صنعتی با مسائلی مواجه شده‌اند، کارشناسان فکر می‌کنند که این صنایع و کمپانی‌های مختلف با روش‌های بهتر، دقیق‌تر و ایمن‌تر، قادر خواهند بود خود را با شرایط جدید سازگار کنند؛ چیزی که در نهایت منجر به کاهش آلودگی هوای چین و مسلما کل سیاره‌ی ما خواهد شد.

مایکل کورتینی متخصصی از کمپانی MKT & Associates که در زمینه‌ی سلامتی و ایمنی نیروی کار در چین فعالیت می‌کند، به رادیوی ملی آمریکا گفت:

این یک اتفاق بزرگ و جدی است. فکر می‌کنم بسیاری از ما در اینجا (چین) بر این باوریم که رویداد جدید به اتفاقی روزمره و عادی تبدیل خواهد شد. مصرف‌کنندگان چینی رودخانه‌های قرمز و آبی نمی‌خواهند، آن‌ها نمی‌خواهند که در روز، آسمان خاکستری ببینند.

رودخانه‌های قرمز و آبی اشاره به رویدادهایی است که ساکنان برخی نقاط صنعتی چین در چند سال اخیر شاهد آن بوده‌اند. از نمونه آن به قرمز شدن رودخانه‌ی جیان در سال ۲۰۱۱ می‌توان اشاره کرد که مرتبط به فعالیت‌های یک کارخانه‌ی رنگ بود.