گروهی از محققان مرکز پزشکی Dartmouth-Hitchcock در آمریکا توانستند سه نشانگر زیستی جدید برای سرطان ریه بیابند.

این نشانگرهای زیستی در واقع تغییراتی در دنباله DNA هستند که میزان مقاومت ما را در برابر بیماری‌ها تعیین می‌کنند و با عنوان چند ریختی‌های تک نوکلئوتید شناخته می شوند.
در این تحقیقات دو نشانگر زیستی مربوط به سرطان ریه نوع سلول غیر کوچک (non-small cell) و یک نشانگر زیستی مربوط به سرطان ریه سلول سنگفرشی ( squamous cell) شناسایی شد که امکان تخمین ریسک ابتلا به این نوع سرطان ها را بر اساس میزان مصرف دخانیات فراهم می‌کند.
با توجه به این که این تحقیقات منحصرا بر اساس داده‌های ژنتیکی شهروندان قفقازی انجام شده و به دلیل تفاوت سوابق ژنتیکی، قابل تعمیم به سایر قومیت‌ها نیست، محققان در تلاشند تا با بررسی رابطه بین استعمال دخانیات و سرطان ریه در سایراقوام، نتایج به دست آمده از این تحقیقات را توسعه دهند و نتایج دقیق‌تری را به دست آورند.
بر اساس نتایج این تحقیقات تاثیر متقابل استعمال دخانیات و تغییرات ژنتیکی نقش مهمی در ایجاد سرطان ریه و اثر وراثتی از دست رفته این بیماری دارد.
سرطان ریه، کشنده ترین نوع سرطان است و تعداد قربانیان آن از مجموع سرطان های سینه و پروستات بیشتر است. سالانه حدود ۱٫۸ میلیون مورد سرطان ریه در سراسر جهان تشخیص داده می شود که از این میان ۱٫۵ میلیون نفر جان خود را از دست می دهند.
****حقایقی تلخ و تکان دهنده در مورد سرطان ریه
-در هر۳۰ ثانیه یک نفر بر اثر سرطان ریه جان خود را از دست می دهد.
– احتمال ابتلا به سرطان ریه در افرادی که سیگار کشیدن را از اوایل دوران نوجوانی آغاز می کنند، ۴۰ درصد است.
-احتمال زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان ریه ۱۰ درصد و آن هم حداکثر به مدت پنج سال پس از تشخیص است.
-مطالعات جدید نشان می دهد که احتمال ابتلا به سرطان ریه در زنان سیگاری، دو برابر مردان سیگاری است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Carcinogenesis منتشر شده است.