آخرین مطالعات انجام شده محققان نشان می دهد که قند می تواند سلول های سرطانی را تهاجمی تر کند.بنا بر گزارشی که پس از ۹ سال تحقیق در آزمایشگاههای بلژیک منتشر شد، مصرف بیش از اندازۀ شکر باعث می‌شود که «چرخۀ حیرت‌انگیزی» در سلول‌های سرطانی بوجود آید و در این چرخه گلوکز باعث فعال‌تر شدن سریع‌تر پروئین‌هایی به نام «راس» (Ras proteins) شود (نوعی از پروئین که اغلب در سلول‌های جهش یافته و بیش از حد فعالِ سرطانی وجود دارد) و به این ترتیب تولید و تکثیر سلول‌های سرطانی ادامه یابد.

قند تومورهای مغزی را تهاجمی تر می کند

به گفتۀ پروفسور یوهان تولین، متخصص در زیست شناسی ملکولی این پیشرفت بزرگی است زیرا به این ترتیب مکانیسمی پیدا شده است که نشان می دهد چگونه اثر واربورگ (یعنی پدیده‌ای که منجر به شکسته شدن سریعتر شکر در سلول‌های سرطانی، سریعتر از سلول‌های عادی می‌شود) سلول‌های سرطانی را تحریک می کنند تا تکثیر شوند.

در واقع دانشمندان پیش از این نیز از وجود رابطۀ میان شکر و سلول‌های سرطانی آگاه بودند اما نمی دانستند آیا «اثر واربورگ» عامل سرطان است یا یکی از نتایج وجود سرطان.

با این کشف، مکانیسم بیولوژیکی ایجاد سرطان برای دانشمندان روشن شد و به آنها کمک کرد تا در آینده بتوانند ریشه پدید آمدن چنین بیماری را در بدن هدف قرار دهند.

مصرف قند در سلول‌های سرطانی بیش از سلول‌های عادی است و اکنون با این کشف دانشمندان می توانند این دست از سلول‌ها را «گرسنه» نگه داشته، فعالیت آنها را مهار کنند و یا درنهایت موفق به کشتن آنها شوند.

این یافته‌ها شواهدی علمی را در اختیار دانشمندان گذاشت تا بر اساس آن حذف قند از برنامه‌های غذایی را به بیماران پیشنهاد کنند؛ بویژه آندسته از قندهایی که بسرعت متابولیزه می‌شوند مانند گلوکزها. از جمله قندهایی که به کندی متابولیزه می‌شوند می توان به لاکتوز (در محصولات لبنی) یا نشاسته (در غذاهایی مانند سیب زمینی) اشاره کرد که خطر کمتری دارند.

نتیجه این آزمایشها همچنین سوالات بسیاری درباره تجویزاتِ معمول و طولانی مدتِ سرم خون برای بیماران سرطانی مطرح کرد؛ یعنی بخشی از خون که فاقد پروتئین و گلبول‌های سفید و قرمز اما دارای میزان بالایی گلوکز است.

با این وجود پروفسور تولین هشدار می دهد که پیروی از رژیم‌های غذایی «بدون قند» درست نیست زیرا به گفته او «بدن ما به قند نیاز دارد، مغز ما و سلول‌های بدن برای داشتن عملکرد مناسب باید از قند استفاده کند». در عین حال او تاکید کرد که «نمی‌توان این امر را رد کرد که مصرف بیش از اندازۀ قند، اثر منفی بر بدن دارد و در طولانی مدت مقاومت بدن در مقابل سرطان را کاهش می دهد».

در واقع این کشف، دانشمندان را برای یافتن راهی برای گرسنگی دادن به سلول‌های سرطانی و کمک به ادامۀ زندگیِ سالمِ سلول‌های عادی یک قدم نزدیکتر کرد.