لنت ترمز از جمله مهمترین بخش های سیستم ترمز خودرو است و با فشردن پدال ترمز توسط راننده با دیسک های چرخ درگیر شده و باعث کاهش سرعت خودرو می گردد.
نحوه کار سیستم ترمز به این صورت است که ابتدا راننده پای خود را روی پدال ترمز می فشارد.
این فشار باعث می شود روغن ترمز به درون کاسه لنت و سیستم ترمز چرخ هدایت شود و لنت ها را به جلو هل دهد.
سپس لنت ها در اثر نیروی اصطکاک ایجاد شده بین دیسک و لنت، به سرعت داغ شده و در نهایت باعث کاهش سرعت حرکت چرخ ها و ایستادن کامل خودرو می گردند.
در گذشته لنت ترمز از آزبست یا پنبه نسوز ساخته می شد که امروزه به سبب دارا بودن مواد سرطان زا در آزبست، استفاده از این ماده در صنعت خودرو سازی ممنوع شد و به همین دلیل امروزه لنت ها از مواد دیگری تشکیل شده اند.
امروزه بهترین نوع لنت ترمز که از عمر و کارایی نسبتا بالایی نیز برخوردار می باشد، لنت های سرامیکی می باشند که از قیمت بالایی نیز برخوردار می باشند.
سیستم ترمز در خودرو دارای دو مکانیزم دیسکی و کاسه ای است. این سیستم با استفاده از فشار هیدرولیک در داخل مدار که توسط روغن ایجاد می شود، لنت ها را به سطح دیسک یا کاسه فشار می دهد تا کاهش سرعت صورت گیرد.
در سیستم های قدیمی ترمزهای کاسه ای برای تعویض لنت ترمز استفاده می شدند و معمولا تا زمانی که راننده حس نمی کرد قدرت ترمزگیری کاهش یافته است یا ترمز زیر پایش خالی می کند، اقدام به تعویض نمی کرد که معمولا روش درستی برای تعویض لنت ترمز نبود.
اما روشی برای پی بردن به تمام شدن لنت وجود دارد. تمام سیستم های هیدرولیکی ترمز دارای مخزن روغن هستند، مشروط بر آن که سیستم، نشتی روغن نداشته باشد اگر سطح روغن ترمز کاهش یابد، نشانه اتمام لنت ترمز است.
در سیستم ترمزهای دیسکی که امروز در تمام خودروها با فناوری ای بی اس مورد استفاده قرار می گیرند یک هشداردهنده نصب شده است. تمام لنت های ترمز در این سیستم دارای یک برق مثبت هستند.
زمانی که سطح لنت تمام می شود ارتباط برقی با دیسک برقرار می کند. به محض برقراری این ارتباط چراغ ترمز به نشانه تعویض آن روشن می شود.
نشانه دیگری نیز برای تعویض لنت وجود دارد، اگر سیستم ترمز شروع به تولید سر و صدای غیر معمول کند، نشان دهنده اتمام عمر لنت ها است.
البته جنس برخی لنتهای ترمز از دیسک ترمز سخت تر است که با تعویض کردن لنت پس از مدتی شاهد از بین رفتن دیسک با صدایی آزار دهنده خواهید بود.
بنابراین به طور کلی می توان گفت که علاوه بر چراغ های هشدار دهنده، احساس خالی بودن پدال ترمز می تواند نشان دهنده پایین رفتن سطح روغن ترمز باشد که معمولا در پی فرسوده شدن لنت ها اتفاق می افتد.
در چنین شرایطی اولین اقدام چک کردن سطح روغن ترمز و اطمینان یافتن از عدم نشتی مجموعه ترمز خواهد بود.
مرحله بعدی چک کردن میزان لنت ها ترمز از طریق باز کردن چرخ و مشاهده کالپیر است، در صورت وجود لنت ترمز می توانید نسبت به افزودن روغن ترمز در جهت جبران خلاصی پدال ترمز اقدام نمایید.
در واقع خالی بودن پدال ترمز شاید باعث افزایش مسافت ترمز گیری نشود، اما زمان واکنش راننده برای ترمزگیری ناگهانی در مواقع پر خطر را افزایش می دهد و چنین شرایطی به راحتی می تواند منجر به بروز حادثه شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.