گر چه گاهی کودکان به دلایل کم اهمیت تری مانند جلب توجه هم دروغ می گویند ولی عمدتا علت دروغ گفتن بچه ها همین هاست.اگر می خواهید کودک تان هرگز دروغ نگوید و به نوعی پیشگیری شود و اگر می خواهید دروغگویی کودک تان اصلاح شود به این نکات توجه کنید:

هرگز و هرگز به شوخی و جدی خودتان دروغ نگویید اگر احیانا از سرغفلت خصوصا در حضور کودک دروغ گفتید نشان دهید که بسیار پشیمان و متاسف هستید. توجیه کنید و گفته دروغ خود را اصلاح کنید.

هرگز به بچه ها تکلیفی ندهید که از توان و حوصله شان خارج باشد. به آن ها مسئولیت های سبک و آسان بدهید تا هم به مسئولیت پذیری و انجام مسئولیت ترغیب شود و هم به فکر دروغ نیفتد

بچه ها را هرگز به واسطه کارهای سهوی و غیرعمد، تنبیه نکنید. صرفا کارهای خطای عمدی را آن هم به روش محروم سازی، تنبیه کنید.

داد و فریاد، توهین و پرخاش و تهدید و تنبیه شدید بدنی هرگز ابزارهای تربیتی مناسبی نیستند و کودک را دروغگو می کنند

به کودک تان احترام بگذارید.با او محترمانه صحبت کنید. به او شخصیت بدهید. خصوصا در حضور دیگران او را گرامی بدارید و حتی به عنوان شوخی، تحقیر و تمسخرش نکنید.

رفتار و گفتار صادقانه اش را اجرا بگذارید. او را به خاطر صداقتش بسیار تشویق کنید و اعلام کنید که این رفتار او را چقدر دوست دارید و خوشحال تان می کند

اگر متوجه شدید که دروغی گفت برای او توجیهی درست کنید. مثلا اگر به دروغ گفت مشق هایم را نوشته ام و شما بعدا دیدید که ننوشته است، بگویید:

احتمالا این را جا انداختی.

اگر دروغی را که قبلا گفته، انکار کرد، شما بپذیرید. هرگز نخواهید ثابت کنید که او دروغ گفته و یک بچه دروغگوست. همین که انکار می کند یعنی این که خودش می داند کار اشتباهی کرده است.

مستقیم و غیرمستقیم، با قصه و داستان و روش های متنوع بگویید که دروغگویی چه گناه بزرگی است و صداقت چه پاداش بزرگ و پیامدهای مثبتی دارد، بگویید که شیطان با دروغ خوشحال می شود و صداقت، بهشت را به ارمغان می آورد.

اگر دوست صمیمی یا همبازی اش، بسیار دروغگوست، به فکر باشید تا ارتباطش با او کمتر شود و دوست خوبی را برای او تدارک ببینید.

و از همه مهم تر این که برای اثرگذاری همه این تدبیرها، پیوسته دعا کنید و از خداوند کمک بخواهید که همه چیز به اراده و لطف و عنایت او اصلاح می شود.