به گزراش ایسنا، نادری که خود قبلا مسئول آزمایشگاه پیشرانش جت(JPL) در ناسا بوده است تلاش‌های مهندسان ماموریت کاسینی را در لحظات آخر برای دریافت حداکثر اطلاعات ممکن را ستودنی توصیف کرد.

نادری در صفحه شخصی خود نوشت: زمانی که بدن ما با تهدید مواجه می‌شود سیستم ایمنی بدن به مقابله با آن می‌پردازد تا اثر آن را خنثی کند و ما نیز فضاپیماها را بر همین اساس می‌سازیم.

در سامانه فضاپیماها ما یک سیستم حفاظت در برابر خطا تعبیه می‌کنیم که زمانی که اتفاق ناخوشایندی رخ دهد یا خطا بوجود بیاید، اقدامات لازم برای مقابله با آن را انجام دهد.

زمانی که کاسینی شیرجه نهایی خود را به سمت زحل آغاز کرد پیش‌بینی شد که این فضاپیما در برخورد با جو زحل تعادل خود را از دست داده و سیگنال‌های آن قبل از نابودی کامل با زمین قطع می‌شود.

اما مهندسان طراح سامانه حفاظت از خطای کاسینی (یا همان سیستم ایمنی) دست به کار شدند و تلاش کردند با وجود لرزش‌های شدید فضاپیما، هدایت آن را تا لحظه آخر به دست بگیرند.

آنها به فضاپیما دستور دادند تا پیشران خود را فعال کند و با حفظ جهت آنتن فضاپیما به سمت زمین تا آخرین لحظه یکی شدن کاسینی با جو زحل، آخرین بیت‌های داده را از این فضاپیما دریافت کردند، یک پایان بی‌نظیر!

نادری از سال ۱۹۹۶ مدیر برنامه منشاء حیات ناسا بود. وی در سال ۱۹۷۶ به آزمایشگاه پیشرانش جت پیوست و به عنوان مدیر آزمایش‌های پروازی علوم فضا و مدیر طرح تفرق‌سنج (Scatterometer) ناسا به کار پرداخت.  علاوه بر این‌ها وی در مرکز مدیریت ناسا، سرپرستی برنامه فناوری ارتباطات پیشرفته ماهواره‌ای را بر عهده داشت و در آزمایشگاه پیشرانش جت نیز مدیر برنامه ماهواره‌های متحرک بود. وی از سال ۲۰۰۰ نیز مدیریت برنامه تازه تأسیس برنامه مریخ را بر عهده گرفت. وظیفه مرکز برنامه مریخ آن است که تمام تحقیقات مربوط به مریخ را هدایت و برنامه‌ریزی کند.

وی، در فروردین ماه ۱۳۷۹ به سمت مدیر پروژه‌های اکتشاف مریخ منصوب شد. در پی موفقیت کاوشگرهای مریخ، نادری به سمت معاون و مدیر ارشد برنامه‌ریزی مرکز آزمایشگاه پیشرانش جت، از مهمترین مراکز فضایی ناسا منصوب شد و در سمت جدید به عنوان مسؤول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای مرکز، تجاربش در ماموریت‌های مریخ را در مطالعه سایر بخش‌های جهان از زمین تا کهکشان‌های دور به کار بسته‌ است. وی همچنین مسؤولیت طراحی چشم‌انداز راهبردی پنج تا ۲۰ ساله آزمایشگاه پیشرانش جت را برعهده دارد. وی هم اکنون (از سال ۲۰۱۱) به سمت مدیر پژوهش‌های رباتیک منظومه خورشیدی منصوب شده‌ است.

شهرت نادری بیشتر به خاطر دو کاوشگر مریخ یعنی «روح» و «فرصت» بوده‌ است که با مدیریت او اطلاعات زیادی از جمله امید بیشتر به وجود حیات در مریخ را به بشر داد. او، فروردین ماه ۱۳۷۹ در شرایطی که  چندین مأموریت متوالی سازمان فضایی ناسا در پرتاب فضاپیما به سوی مریخ با شکست مواجه شده بود، به مدیریت برنامه‌های اکتشافات مریخ منصوب شد و توانست در طی چهار سال، ۳ مأموریت مهم از جمله پرتاب دو کاوشگر مریخ‌نورد «روح» و «فرصت» را با موفقیت به انجام رساند. دریافت بالاترین نشان سازمان فضایی ناسا در بهمن ماه گذشته و انتخاب وی به عنوان موثرترین فرد ایالات متحده در سال قبل از دیگر افتخارات او است.