مطالعه شفق‌های قطبی مشتری که درخشان‌ترین شفق‌های منظومه شمسی هستند، از راز جدیدی پرده برداشت.

محققان دانشگاه جان هاپکینز از طریق ارزیابی این شفق‌ها با استفاده از آشکارسازهای ذرات و طیف‌سنج‌های ماوراءبنفش توانستند پتانسیل‌های الکتریکی بسیار عظیمی را شناسایی کنند. هنگامی که پتانسیل‌های الکتریکی قطب‌های مشتری با میدان مغناطیسی این سیاره همسو می‌شوند، الکترون‌ها با انرژی بیش از ۴۰۰ هزار الکترون ولت در اتمسفر بالایی سیاره جاری می‌شوند.
در سطح زمین شدیدترین شفق‌های قطبی با پتانسیل‌های الکتریکی بزرگ ارتباط دارند. همچنین جریان‌هایی با شدت چندهزار ولت با پدیده‌ای موسوم به شفق مستقیم ارتباط دارند که در آسمان آلاسکا و اسکاندیناوی به صورت مارپیچ‌های رنگارنگ دیده می‌شود؛ اما زمانی که محققان ارتباط بین پتانسیل‌های الکتریکی مشتری و شفق‌های قطبی آن را بررسی کردند، چنین پیوندی وجود نداشت. به عبارت دیگر پتانسیل‌های الکتریکی عظیم موجود در قطب‌های مشتری، وجود شفق‌های شدید قطبی این سیاره را توجیه نمی‌کند.
محققان در شفق‌های قطبی مشتری ذراتی با سطح انرژی بسیار بالا شناسایی کردند که به‌نظر می‌رسد در تشکیل کمربندهای تابشی این سیاره موثر هستند. به اعتقاد محققان این شفق‌های قطبی حاصل یک فرآیند شتابدهی آشفته هستند که هنوز ابهامات زیادی درباره آن وجود دارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است.