به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، چندی پیش ناسا از طرح‌های مختلفی در زمینه شناخت ماه حمایت کرد و قصد دارد با استفاده از آنها به شناخت بیشتری از اشکال و لکه‌هایی که روی سطح ماه وجود دارند، دست پیدا کند.

در یکی از این طرح‌ها دو ماهواره کوچک در ابعاد یک جعبه کفش به دور ماه می‌گردند و یک سیم بلند آنها را به هم متصل کرده و عملا یک جرثقیل مداری را ایجاد می‌کند.

یکی از این ماهواره‌ها در یک سر این سیم در ارتفاع ۱۸۹ کیلومتری و دیگری در ارتفاع ۹٫۶ کیلومتری مستقر می‌شود تا بتواند با جزئیات مناسبی به مطالعه سطح ماه بپردازد.

دلیل استفاده از این طرح این است که برای نگه داشتن یک ماهواره در ارتفاع پایین حجم سوخت زیادی مورد نیاز است که علاوه بر سخت بودن تامین آن، به صرفه نیز نیست.

به همین دلیل یکی از ساده‌ترین طرح‌های قابل اجرا بر روی ماه همین جرثقیل‌های مداری هستند.

مهمترین هدف این ماهواره‌ها شناسایی بیشتر نقاط روشن روی سطح ماه است. این نقاط احتمالا کمتر از مناطق تیره اطرافشان تغییر می‌کنند و محققان فکر می‌کنند که این روشنی به خاطر مواد مغناطیسی موجود در پوسته ماه است که می‌تواند خطوط مغناطیسی را ایجاد کند و مواد مغناطیسی را به سطح ماه جذب کند.

فرضیه‌های متعددی در مورد چگونگی تشکیل میدان مغناطیسی و قرارگیری مواد مغناطیسی در سطح ماه مطرح شده است و اشکال گره‌مانندی که در سطح ماه دیده می‌شوند نیز به آنها نسبت داده می‌شود.

یک فرضیه این پدیده را به دنباله‌دارها نسبت می‌دهد و فرضیه دیگری نقش توفان‌های خورشیدی را در ایجاد این پدیده پررنگ می‌داند.

تا به حال مدارگردی که در مدار ماه قرار دارد، اطلاعات قابل توجهی را از سطح ماه ارسال کرده است؛ اما جزئیات سطح قمر زمین باید از ارتفاع کمتری مورد رصد قرار بگیرد.

بررسی سطح ماه تنها ماموریت این جرثقیل مداری نیست و این فضاپیمای دوقلو به بررسی چرخه هیدروژن در سطح ماه نیز می‌پردازد تا روزی بتوان از این گاز موجود در سطح ماه برای سوخت موشک‌ها استفاده کرد.

احتمالا در آینده اخبار بیشتری از این طرح جالب منتشر خواهد شد.