یافته های تحقیقات گروهی از محققان روی موش ها نشان می دهد کاشت سلول های بنیادی بخش هیپوتالاموس در مغز می تواند روند پیری را کاهش دهد.

یافته های مطالعه ای انجام شده روی موش های میان سال نشان می دهد سلول های بنیادی کلید کند شدن روند پیری و افزایش طول عمر هستند.
دانگشنگ کای/Dongsheng Cai عصب شناس کالج پزشکی آلبرت انیشتین در نیویورک، می گوید: مطالعات گذشته نشان داده بود هیپوتالاموس در پیری نقش دارد؛ اما یافته مطالعه جدیدتر نشان می دهد سلول های بنیادی در این منطقه می توانند روند پیری را کند کنند. این یافته منطقی است. زیرا هیپوتالاموس در بسیاری کارکردهای بدن از جمله اشتها و التهاب ها نقش دارد.
بر پایه این خبر کای و همکارانش خود دریافتند سلول های بنیادی در هیپوتالاموس موش مورد آزمایش با رشد او از بین می روند. وقتی محققان ویروسی را به موش ها تزریق کردند که این سلول ها را از بین می برد سریع تر پیر شدند و حافظه، توانایی عضلات، قدرت و هماهنگی در آنها کاهش یافت. همچنین این موش ها زودتر از موش هایی مردند که چنین ویروسی به آنها تزریق نشده بود.
گروه تحقیقاتی در مرحله بعدی سلول های بنیادی برگرفته از هیپوتالاموس موش های تازه متولد شده را به موش های میان سال تزریق کردند. این موش ها بعد از چند ماه کارکرد شناختی و عضلانی بهتری نسبت به موش هایی داشتند که چنین تزریقی برای آنها صورت نگرفته بود و به طور متوسط ۱۰ درصد بیشتر عمر کردند. این محققان دریافتند سلول های بنیادی مولکول هایی به نام میکرو ار ان ای/microRNA آزاد می کنند که فرایند بیان ژن را به مایع مغزی نحاعی تنظیم می کند.
همچنین گروه تحقیقاتی این میکرو ار ان ای ها را به مغزهای موش های میان سال تزریق کردند و پی بردند مولکول ها روند از بین رفتن ماهیچه ها و سلول های مغز را کاهش می دهند.
لئونارد گوارنت/Leonard Guarente زیست شناس مولکولی در واحد کمبریج ام آی تی نیز در این مورد می گوید: این تحقیقات می تواند به روش های مختلف جلوگیری از پیری در انسان ها منجر شود.
کای می گوید: درمان با سلول های بنیادی می تواند توانایی هیپوتالاموس را برای اقدام به عنوان یک تنظیم کننده اصلی افزایش دهد، با در نظر گرفتن اینکه آخرین یافته ها نشان می دهد هیپوتالاموس با ارسال سیگنال هایی پیری را کنترل می کند.
وی افزود: گروه تحقیقاتی ما می خواهد بداند کدام یک از هزاران نوع میکرو ار ان ای تولید شده در روند پیری نقش دارند و این موضوع را بیشتر بررسی می کنیم که آیا سازوکار مشابهی در دیگر موجودات مانند میمون ها و گوریل ها نیز وجود دارد یا خیر.
شین ایچی رو ایمای/Shin-ichiro Imai که روی موضوع پیری در دانشگاه واشنگتن تحقیق می کند می گوید: این یافته ها موفقیتی مهم در زمینه تحقیقات مرتبط با پیری هستند. گام بعدی ارتباط دادن بین سلول های بنیاد با دیگر سازوکارهای فیزیولوژیکی پیری است. برای نمونه این سلول ها می توانند در تنظیم نرون های آزاد کننده هورمون نقش داشته باشند یا این سوال مهم است که ایا سلول های میکرو ار ان ای را می توان وارد جریان خون کرد که در نتیجه در تمام بدن منتقل شوند.
کای معتقد است درمان های ضدپیری با هدف تاثیرگذاری بر هیپوتالاموس باید در میان سالی و پیش از آغاز شود که عضلات و متابولیسم فرد تخریب شده باشند.