به گزارش ایسنا و به نقل از یونیورس تودی،پس از پایان ماموریت‌های آپولو، بسیاری از انسان‌ها به این فکر کرده‌اند که چه زمانی ما می‌توانیم به ماه برگردیم و این بار آنجا بمانیم.

در سال‌های اخیر با داغ شدن این موضوع علاوه بر ارائه طرح‌های اجرایی برای ایجاد پایگاه در ماه، تحقیقات و مطالعات وسیعی بر روی قمر زمین آغاز شده است تا امکان وجود آب در آن مورد بررسی قرار بگیرد.

با ارسال مدارگردهای مختلف به ماه میزان اطلاعات دانشمندان از سطح ماه بسیار افزایش پیدا کرده است و محققان می‌دانند که حجم زیادی از یخ بر روی سطح ماه وجود دارد اما یافته‌های محققان دانشگاه “براون”(Brown)  حاکی از آن است که در قمر زمین ذخایری از آب در دهانه‌های آتشفشانی آن وجود داشته است.

این یافته‌ها می‌تواند ثابت کند که امکان وجود ذخایر آب در ماه زیاد است.

محققان در این تحقیق با تلفیق داده‌های ماهواره‌ها و استفاده از مشخصه‌های حرارتی ماه در تصاویر مختلف، مکان‌هایی را که امکان وجود آب در سطوح زیرین آن بیشتر است مشخص کرده‌اند.

پیش از این محققان از وجود منابع عظیم آب منجمد در قطب‌های ماه خبر داده‌اند. نظریه‌ای وجود دارد که ماه حاصل برخورد یک شیء فضایی هم‌اندازه مریخ با زمین است و این تکه حاصل شده دارای مقادیر زیادی از آب در سطوح زیرین خود است.

در تحقیقات دیگری عنوان شد که بعید است هیدروژن لازم برای تشکیل آب در ماه به خاطر گرما باقی بماند و واکنش لازم برای تولید آب شکل بگیرد.

از حدود یک دهه پیش با افزایش اطلاعات از ماه این نظریه با نقایص زیادی روبرو شد چرا که در نمونه‌های خاک ماه که مربوط به ماموریت‌های آپولو۱۵ و ۱۷ بودند مقادیر کمی آب یافته شد.

در مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۱ در دانشگاه براون انجام شد مشخص شد که در داخل این خاک‌ ساختارهای بلوری آب همانند ذخایر معدنی بازالت در زمین وجود دارد. اهمیت این موضوع در آن بود که محققان اعلام کردند گوشته ماه می‌تواند به اندازه آب کل زمین محتوی آب باشد.

مدارگردها برای بررسی وجود مواد مختلف بر سطح قمرها و سیارات اقدام به تاباندن امواج می‌کنند و براساس اینکه چه طول موج‌هایی جذب شده و چه طول موج‌هایی بازتابیده می‌شوند از وجود یا عدم وجود مواد مختلف مطلع می‌شوند.

با توجه به نزدیکی ماه و زمین به خورشید انجام این کار کمی مشکل است چرا که امواج تابیده شده از سوی خورشید در این بین وجود دارند و باید از مطالعه حذف شوند.

برای این منظور محققان میزان گرمای مناطق مختلف ماه را بررسی کردند تا بتوانند امواج مربوط به خورشید را حذف کنند.

در گزارش این پژوهش آمده است که در صورتی که راه‌هایی برای ذوب کردن و همچنین استخراج آب‌های موجود احتمالی در زیر سطح ماه یافت شود می‌توان با خیال راحت‌تری به احداث پایگاه دائمی در این قمر فکر کرد.

همچنین با استفاده از هیدروژن موجود در ماه می‌توان هیدرازین تولید کرد که در سوخت موشک به کار می‌رود و هزینه‌های سفر را بسیار کاهش می‌دهد.

علاوه بر تمام این موارد نحوه پرورش گیاه در ماه می‌تواند مهمترین بخش از دستاوردهای این تحقیق باشد هر چند هنوز برای اظهار نظر قطعی زود است.