به گزارش ایسنا به نقل از ساینس‌دیلی، تکنیک دانشمندان برای تولید این قالب‌ها از فرآیندی مشابه کانی سازی زیستی استفاده می‌کند که طی آن‌ استخوان‌ها و دندان‌ها شکل می‌گیرند. این تکنیک همچنین در مقایسه با روش‌های کنونی تولید ابزارهای الکترونیکی، دوستدار محیط زیست است.

قالب‌بندی برای تولید نیمه‌رساناهای تقریبا کامل و افزایش دادن ویژگی‌های الکترونیکی آن‌ها و همچنین تنظیم فضابندی بین‌ اتم‌ها و ایجاد ویژگی‌های الکترونیکی بهتر به کار می‌رود. این قالب‌ها معمولا به آرایش یافتن صحیح اتم‌های مواد نیمه‌رسانا(معمولا سیلیکون یا ژرمانیم) به شکل مورد نیاز کمک می‌کنند.

با این حال، این شیوه سنتی برای تولید ابزارهای نانوالکترونیکی سخت کاربرد دارد و مولکول‌های پلیمری آلی بزرگ‌تر و بی‌نظم‌تر مورد نیاز برای تولید ابزارهای الکترونیکی ارتجاعی را نمی‌توان حول یک قالب ثابت آرایش کرد.

در طبیعت، تعدادی از موجودات زنده سازه‌های معدنی را با استفاده از یون‌های غیرآلی و پلیمرهای انعطاف‌پذیر زیستی تولید می‌کنند. به همین سان، قالب‌های عرفان محمدی و همکارانش از یون‌هایی ساخته‌ شده‌اند که خودشان را حول ساختار اتمی پلیمرهای نیمه‌رسانا بازسازی می‌کنند. بدین ترتیب، مولکول‌های بزرگ پلیمر می‌توانند ساختارهای قالب‌بندی شده بسیار منظمی را شکل دهند.

قالب‌های جدید به دانشمندان امکان کنترل فرآیند مونتاژ این پلیمرها و وادار کردن آن‌ها به آرایش یافتن در سطح مولکولی را می‌دهد.

بر خلاف چاپ روزنامه‌ها که در آن نظم مولکول‌های جوهر اهمیت ندارد، این امر در چاپ ابزار الکترونیکی حیاتی است.

فرآیند تولید با استفاده از این قالب‌های پویا، دوستدار محیط زیست است و بر خلاف روش‌های پیشین تولید نیمه‌رساناها که نیازمند دماهایی حدود ۳ هزار درجه فارنهایت هستند و اتلاف ارگانیک زیادی به جا می‌گذارند، فرآیند جدید زباله کمی تولید می‌کند و می‌توان از آن در دمای اتاق استفاده کرد و هزینه‌های انرژی را پایین آورد.

جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature Communications منتشر شد.