به نقل از ScienceAlert، این یافته‌ها حاکی از آن است که تحقیقات بیشتری درباره تاثیر کامل داروی فعال‌کننده‌ای به نام «سیلوسیبین» لازم است. سیلوسیبین دارویی است که نتایج امیدوارکننده‌ای از خود در بهبود بیماران مبتلا به اختلالات روانی نشان داده است.

قارچ‌ جادویی یا مجیک ماشروم، با نام علمی «سیلوسیبین»، قارچ‌هایی چتری حاوی مادهٔ توهم‌زای سیلوسایبین و سیلوسین هستند که خاصیت روان‌گردان دارند.

سایکدلیک‌هایی (روانگردان) مانند اسید لیزرژیک دی اتیل آمید و سیلوسیبین به عنوان داروی روانی شناخته نمی‌شوند. اما شباهت آنها به انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین و توانایی آنها در تاثیر گذاری بر درک ما و ایجاد تداخل در وضعیت هوشیاری ما باعث شده است که این روانگردان‌ها گزینه مناسبی برای درمان بیماری‌های روانی مختلف باشد.

نتایج مطالعات نشان می‌دهد که مصرف مقدار کمی سیلوسیبین در کنار جلسات روان‌شناسی در بیماران مبتلا به افسردگی حاد منجر به بهبود آنها می‌شود؛ همچنین شواهد حاکی از آن است که مغز این بیماران ارتباطات قطع شده قبلی در برخی از مناطق مغز را تقویت کرده است.

این نتایج مورد توجه بسیاری قرار گرفته است و نشان‌دهنده پتانسیل بالایی برای استفاده آگونیست‌های سروتونین مانند سیلوسیبین در مسدود کردن شبکه‌های مشکل‌ساز مغز است در حالی که می‌توان از جلسات روان‌شناسی برای ایجاد شبکه‌های با کارآیی مفید استفاده کرد.

سروتونین یا هیدروکسی‌تریپتامین نوعی انتقال‌دهنده‌های عصبی از نوع مونوآمینه اسید بیوژنیک است. سروتونین به طور اهم در دستگاه گوارش، پلاکت‌ها و سیستم عصبی مرکزی حیوانات و همین‌طور انسان یافت شده است. این ماده نزد افکار عمومی به عنوان جاری کننده «احساس خوب» شناخته شده است.

آگونیست ماده‌ شیمیایی است که در یک سلول با اتصال به گیرنده‌های آن سلول باعث پاسخ و واکنش آن سلول می‌شود. آگونیست اغلب تقلیدکننده عمل یک ماده طبیعی در بدن است.

بررسی‌های انجام شده توسط محققان کالیفرنیایی نشان می‌دهد که چنین مطالعاتی هنوز از میان نرفته‌اند و نیاز دارند که مرحله آزمایش برسند.

تجزیه و تحلیل‌ آنها از هفت کارآزمایی بالینی که در طی ۱۰ سال گذشته انجام شده است نشان دهنده تاثیرات درمانی مثبت سیلوسیبین بر اضطراب، اختلالات افسردگی، اعتیاد و اختلالات وسواس فکری است.

کلان توماس، یکی از محققان دانشگاه کالیفورنیا، می‌گوید: «نتایج مطالعات بسیاری نشان داده که درمان ‌‌با سیلوسیبین بی‌خطر است».

در مقایسه با سایر روش‌های درمانی در مقیاس اعتبارسنجی روان‌شناختی، درمان با سیلوسیبین تاثیرات بیشتری را نشان داده است، بنابراین این روش برای بسیاری از بیماران، مخصوصا آن دسته از افرادی که از داروها و روش‌های دیگر جواب نگرفته‌اند، انتخاب مناسب‌تری است.

یکی از تمایزهای مهم این روش با دیگر درمان‌های مبتنی بر جلسات روان‌شناسی این است که بیمار در روش درمانی سیلوسیبین تنها به چند جلسه دارومانی (آن هم با دوز پایین) نیاز دارد چراکه ظاهرا اثرات این دارو طولانی‌تر از انواع دیگر است.