آتـي ، آتٍ : آينده، درحال آمدن

بَدیع : نو (برای نخستین بار)

جَرَّبَ: آزمايش کرد

ذاقَ : چشيد

رَجا : اميد داشت

رُفات : استخوان پوسيده

سَلْ : بپرس(اِسْأَلْ)

شَکَوتُ : شکايت کردم  «اِن شَکَوتُ: اگر شکایت کنم»

عُداة : دشمنان(مفرد: عادي)

غَداة : آغاز روز

قَدْ تُفَتَّشُ : گاهی جست وجو می شود

کَأْس : جام، ليوان

مَحامِد : ستايش ها

مَصانِع : آب انبارهای بيابان

مَمزوج : درآميخته

وُدّ : عشق

وُکَنات : لانه ها

هَجَرَ : جدایی گزید، جدا شد