چندین نوع اضطراب و اختلال مربوط به آن وجود دارد که ممکن است کودکان و نوجوانان آن را تجربه کنند. معیارهایی که برای کودکان و نوجوانان به کار برده می شود، با معیارهایی که برای بزرگسالان به کار برده می شود کاملا متفاوت است.

اختلالات اضطراب شامل مواردی چون: اختلال اضطراب عمومی، اختلال هراس، اختلال ترس از جدایی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال سکوت انتخابی و فوبیا (ترس) می باشد. آنچه که در همه ی این اختلال ها یکسان است، نگرانی بیش از حد، ترس و احساس هراس زیاد است.

این اختلال های مربوط به اضطراب کودکان ، باعث ضعیف شدن یادگیری و موفقیت در مدرسه خواهد شد.

چگونه اختلال اضطراب کودکان ، موجب مداخله در آموزش و موفقیت های مدرسه ای می شود؟

مشکل در مشارکت

کودکانی که که می ترسند، نمی توانند در بحث های کلاسی شرکت کنند یا با دانش آموزان دیگر همکاری داشته باشند. در هنگام اضطراب بیش از حد، ممکن است که آزمون، آنها را به حدی مضطرب کند که نتوانند آن را به انجام برسانند. آنها حتی ممکن است نتوانند در جمع کلاس، چیزی بخوانند و یا به سوالی پاسخ دهند.

درد و رنج

اضطراب، ترس و هراس همه فشار زیادی بر روی انسان وارد می کند. دردهای شکمی و بدنی در کودکان مبتلا به اضطراب بسیار شایع است. اگر این علائم هر روز در کودکتان رخ می دهد و در آخر هفته به طور کلی از بین می رود، نشان دهنده ی این است که فرد دچار اضطراب حاصل از مدرسه شده است.

اختلال حواس

ترس و اضطراب، تمرکز افراد را از بین می برد، بنابراین آنها قادر نخواهند بود به اتفاقاتی که در اطراف آنها می افتد تمرکز کنند.

خستگی همیشگی

ترس و اضطراب موجب می شود که کودکان نتوانند به راحتی بخوابند، در نتیجه همیشه خواب آلوده هستند. بدخوابی موجب کاهش عملکرد شناختی کودکان می شود و ممکن است باعث به خواب رفتن آنها در کلاس درس شود.

صحبت نکردن یا آرام صحبت کردن

صحبت نکردن و یا آرام صحبت کردن در مدرسه یکی از نشانه های اضطراب کودکان است. نوجوانانی که اضطراب را تجربه می کنند، اغلب از بلند صحبت کردن در مدرسه می پرهیزند. آنها حتی زمانی که نیاز به کمک دارند نیز از سوال کردن می ترسند و حتی کمک دیگران را نیز رد می کنند.

اجتناب از رفتن به مدرسه

برای جلوگیری از تمام اضطراب هایی که در مدرسه وجود دارد اعم از آزمون ها، شرکت در گروه های اجتماعی و فعالیت های گروهی، کودکان به طور کلی از رفتن به مدرسه سر باز می زنند.

راهکارهایی برای جلوگیری از اضطراب های موجود در مدرسه

با یک روانشناس یا متخصص در این زمینه مشورت کنید.

گرچه ممکن است هر فردی هر از گاهی دچار ترس و اضطراب شود، اما اختلال اضطراب دائمی است و ممکن است مشکلات زیادی در زندگی فرد ایجاد کند. بنابراین مشاوره و کمک گرفتن ازافراد متخصص می تواند بسیار کارساز باشد.

مشکلی که کودک شما با آن سر و کار دارد را شناسایی کنید.

ابتدا چیزهایی را در مورد مشکلات اضطراب کودکان و نوجوانان مطالعه کنید. اطلاع از این مطلب که کودکتان دچار کدام یک از این اختلال هاست به شما کمک زیادی می کند.

البته بهتر است بدانید که اختلالات اضطراب با مشکلاتی همچون افسردگی و اختلال نقص توجه بیش فعالی در ارتباط است. اختلال نقص توجه بیش فعالی دارای علائم مشترکی با اضطراب می باشد. علائم دیگری که موجب استرس می شوند نیز با اضطراب در ارتباط هستند.

راهکارهای تخصصی برای حمایت کودک مضطرب در مدرسه

۱- به جای اینکه این مشکل را رها کنید، برای آن برنامه ریزی کنید.

اگر کودک مضطرب به شما می گوید که نمی تواند کاری را انجام دهد، می توانید به آسانی به او کمک کنید تا اضطراب را در خود از بین ببرد. ایجاد موقعیت هایی که موجب دوری از اضطراب شود، در دراز مدت جواب نمی دهد. برنامه ای بریزید تا کودک شما به تدریج بتواند در موقعیت استرس زا مشارکت کند.

می توانید با کمک متخصص، فرزندتان را به کلاس های درمانی در معرض قرار گرفتن موقعیت بفرستید. برای مثال در این دوره ها به افراد گفته می شود که کودک خود را روزانه تنها یک ساعت به مدرسه ببرند و پس از مدتی زمان آن را افزایش دهند.

۲- معلمان کودک خود را از این موضوع آگاه کنید.

قرار ملاقاتی با معلم کودک خود بگذارید و در این جلسات شرایط فرزندتان را به خوبی توضیح دهید. وقتی آنها بدانند که شرایطی ممکن است اضطراب آنها را تشدید کند، راه هایی برای حمایت از کودک خواهند یافت. برخی از این راهکارها شامل موارد زیر می باشند.

عدم درخواست از کودک برای بلند خواندن یک مطلب یا پاسخ دادن او در برابر جمع کلاس
عدم پرسش و پاسخ از کودک در جمع و ایجاد یک پرسش و پاسخ دو نفره با معلم و کودک
ایجاد فضا یا زمان بیشتر برای کودکان مضطرب از آزمون
ایجاد یک فضای آرام در مدرسه برای پناه بردن کودک به آن برای اجتناب از اضطراب

۳- هر روز در مورد رخدادهای مدرسه از او سوال کنید.

همه ی کودکان ممکن است از گفتن اتفاقاتی که در مدرسه برای آنها رخ می دهد، سر باز بزنند. آنها بسیاری از اضطراب های خود در مدرسه را از والدینشان پنهان می کنند. آنها برای بیان اتفاقاتی که در مدرسه برای آنها می افتد، باید اعتماد لازم را از سوی والدین خود کسب کنند و مطمئن شوند که گفتن این مطلب به والدین موجب بر انگیختگی خشم آنها نخواهد شد.

۴- آرام باشید و نگرانی های خود را با آرامی بیان کنید.

کودکان از دنیای والدین خود چیزهای زیادی می آموزند. والدین تاثیر زیادی بر روی اعتقادات و ارزش های آنان دارند. آنها در برابر اظهارات خود به دنبال واکنش های والدین هستند. کودکان مضطرب واکنش و حساسیت بیشتری نسبت به رفتارهای والدینشان دارند. هر یک از کودکان به شکل خاصی اضطراب را تجربه می کند. یادگیری احساسات و رفتارهای آنها کمک زیادی در حمایت از آنها خواهد کرد.